همبستگي كمال گرايي و افسردگي دانشجويان با ميانجيگري نشخوار فكري

مقدمه: افسردگي بيماري بسيار شايع عصر كنوني است. بررسي علل و عوامل مرتبط با افسردگي بسيار مهم است. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي كمال گرايي و افسردگي دانشجويان با ميانجيگري نشخوار فكري صورت گرفت. روش كار: روش پژوهش حاضر توصيفي همبستگي بود. تعداد 270 نفر دانشجو از دانشگاه آزاد اسلامي واحد دزفول به روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند. جهت اندازه گيري متغيرهاي پژوهش از مقياس كمال گرايي چند بعدي تهران (Tehran Multidimensional Perfectionism Scale)، مقياس نشخوار فكريتامل (RuminationReflection Scale) و سياهه افسردگي بك ويرايش دوم (The Beck Depression Inventory second edition) استفاده شد. روايي و پايايي در مطالعات قبلي تأييد شده است. ارزيابي الگو به روش الگوي ساختاري و با استفاده از نرم افزارهاي اس پي اس نسخه 18 و ايموس نسخه 20 انجام شد. يافته ها: : در الگوي معادلات ساختاري، روابط بين متغيرهاي مذكور، از برازش قابل قبولي برخوردار بود. همبستگي كمال گرايي با افسردگي (β = 0.44, P = 0.01)و همبستگي نشخوار فكري با افسردگي (β = 0.44, P = 0.01) و همبستگي كمال گرايي با نشخوار فكري ((β = 0.56, P = 0.01) بدست آمد. نتيجه گيري: كمال گرايي هم بطور مستقيم و هم بطور غير مستقيم از طريق نشخوار فكري با افسردگي همبستگي دارد. بنابراين، برگزاري كارگاه هاي آموزشي در زمينه اصلاح كمال گرايي و مديريت نشخوار فكري در دانشجويان توصيه مي گردد.