پيش‌بيني طلاق عاطفي زوجين بر اساس طرح‌واره‌هاي ناسازگار اوليه، تنظيم هيجان و مؤلفه‌هاي آن

مقدمه: در دهه اخير، پژوهش هاي زيادي به بررسي نقش شناختواره ها و تنظيم هيجان در نارضايتمندي زناشويي و طلاق پرداخته اند؛ اما توجهي به عوامل روان شناختي مداخله گر در طلاق عاطفي نشده است. هدف پژوهش حاضر، پيش بيني طلاق عاطفي زوجين بر اساس طرح واره هاي ناسازگار اوليه، تنظيم هيجان و مؤلفه هاي آن مي باشد. روش: جامعه پژوهش، كليه زوجين شهرستان مهر و لامرد بودند. نمونه اي 165 نفري به روش نمونه گيري در دسترس پس از پر كردن پرسشنامه هاي طلاق عاطفي گاتمن، شاخص بي ثباتي ازدواج احتمال طلاق و رضايت زناشويي انريچ انتخاب شدند. براي سنجش طرح واره هاي ناسازگار اوليه از نسخه كوتاه پرسشنامه طرح واره هاي يانگ و براي سنجش تنظيم هيجان از پرسش نامه تنظيم هيجاني گراس و جان استفاده شد. نتايج تحقيق با روش همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون گام به گام، مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتايج: نتايج حاكي از اين است كه طرح واره هاي ناسازگار اوليه محروميت هيجاني، شرم/ نقص، شكست، خود تحول نايافته/ گرفتاري، اطاعت پذيري، ايثار، بازداري هيجاني و مؤلفه سركوب هيجاني در تنظيم هيجان با طلاق عاطفي رابطه دارند. در تحليل رگرسيون گام به گام طرح واره »ايثار « بهترين پيش بيني كننده طلاق عاطفي زوجين بود و بعد »سركوب هيجان «، از پيش بيني كننده هاي طلاق عاطفي بود. بحث و نتيجه گيري: مي توان به كمك طرح واره هاي ناسازگار اوليه و تنظيم هيجان، طلاق عاطفي زوجين را پيش بيني كرد و بر پايه اين الگوها يك رويكرد پيش گيري از سردي روابط زناشويي و درمان زناشويي بر پايه رويكرد طرح واره درماني و مديريت تنظيم هيجان فراهم نمود و يافته هاي اين پژوهش را در محيط هاي باليني و مشاوره اي براي كمك به زوجين مشكل دار و در آستانه طلاق به كار گرفت.