بررسي برخي عوامل خطر طول زمان تا عودهاي مكرر تشنج در كودكان با استفاده از تابع مفصل حاشيه‌اي پارامتري با رويكرد بيزي

مقدمه: تشنج يك اختلال نورولوژيكي در كودكان است. كودكاني كه حداقل يك بار بيماري تشنج را در 16 سال اول زندگي تجربه كرده اند. مطالعه حاضر با هدف تعيين برخي عوامل خطر طول زمان تا عودهاي مكرر تشنج در كودكان با استفاده از تابع مفصل حاشيه اي پارامتري با رويكرد بيزي انجام شد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي طولي، اطلاعات مندرج در پرونده 300 كودك كه بين سال هاي 1393 تا 1395 در 4 بيمارستان به علت عود بيماري تشنج پذيرش شده بودند، جمع آوري گرديد. زمان هاي تشنج كودكان پس از هر بار مراجعه به اين مراكز درماني ثبت شد و زمان هاي بين پيشامدهاي عود متوالي تشنج محاسبه گرديد. براي مدلسازي زمان تا عودهاي مكرر تشنج در كودكان، توزيع توام تابع مفصل حاشيه اي پارامتري وايبل كلايتون بر داده ها برازش داده شد و با رويكرد بيزي تحليل گرديد. از نرم افزارهاي WinBugs و R نسخه 3.4.1 براي تحليل داده ها استفاده گرديد. يافته ها: 15.0 درصد از كودكان هنگام تشنج تب داشتند و 64.3 درصد از اين كودكان حداقل يك بار به دليل عود تشنج در بيمارستان بستري بوده اند. 74.6 درصد براي تشنج دارو مصرف مي كردند. 25.0 درصد از مادران اين كودكان زايمان سخت داشتند. نتيجه آزمايش الكتروليتي 40.0 درصد نرمال بود. 27.0 درصد سابقه خانوادگي تشنج داشتند و 78.4 درصد از اين كودكان داراي وضعيت تكاملي نرمال بودند. بازه اطمينان 95% براي پارامتر وابستگي (پارامتر مفصل) در مدل تابع مفصل حاشيه اي پارامتري وايبل كلايتون پايه برابر (0.434، 0.217) برآورد شد. متغيرهاي سابقه بستري در بيمارستان و مصرف دارو داراي رابطه معني دار بودند. نتيجه گيري: بين زمان هاي پيشامدهاي عود متوالي تشنج كودكان همبستگي وجود داشت. پيشنهاد مي شود پزشكان براي انجام مراحل باليني، عوامل مصرف دارو و سابقه بستري در بيمارستان را كه جزء عوامل مرتبط با عودهاي مكرر تشنج در كودكان هستند، مورد توجه قرار دهند.