كنش‌هاي اجرايي، سبك زندگي و رضايت زناشويي زوجين مبتلا و غيرمبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون‌كنشي

مقدمه: اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي بزرگ سالي، اختلالي شايع و تضعيف كننده است كه اغلب ناشناخته و درمان نشده باقي مي ماند زيرا اغلب مبتلايان آن را نمي شناسند و در طول عمر فنوتيب هاي مختلفي را شامل مي شود. هدف از پژوهش حاضر مقايسه كنش هاي اجرايي، سبك زندگي و رضايت زناشويي زوجين مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي با زوجين سالم مي باشد. روش: پژوهش حاضر از نوع علي مقايسه اي است. با در نظر گرفتن تعداد متغيرهاي پژوهشي، دو گروه متشكل از 25 زوج و درمجموع 50 زوج به شيوه ي نمونه گيري در دسترس تعيين گرديدند. 25 زوج از ميان والدين كودكان مبتلا به اختلال نارسايي توجه/ فزون كنشي مراجعه كننده به مركز آرن و دبستان هاي نور هدايت و 25 زوج گروه دوم، از ميان زوجين غير مبتلا سطح شهر مشهد انتخاب شدند كه به لحاظ سن، تحصيلات، طبقه اقتصادي اجتماعي با گروه اول همتا شدند. داده ها با استفاده از مقياس درجه بندي نارسايي توجه/ فزون كنشي بزرگ سالان باركلي، كنش هاي اجرايي باركلي، سبك زندگي اسلامي كاوياني و پرسشنامه زوجي انريچ گردآوري شد. داده ها به وسيله ي شاخص هاي آمار توصيفي و تحليل واريانس چند متغيره مورد تجزيه وتحليل قرار گرفتند. نتايج: نتايج نشان داد كه كنش هاي اجرايي، سبك زندگي و رضايت زناشويي در زوجين مبتلا به نارسايي توجه/ فزون كنشي در مقايسه با زوجين سالم كم تر مطلوب است بدين معنا كه زوجين مبتلا كنش هاي اجرايي معيوب، سبك زندگي نامطلوب و رضايت زناشويي پايين تري را تجربه مي كنند. بحث و نتيجه گيري: اين پژوهش لزوم آگاهي بخشي و در مواردي مداخله ي درماني در مورد زوجين مبتلا، حين مشاوره ازدواج يا بارداري و فرزندپروري را ضروري مي داند چرا كه اين اختلال حوزه هاي وسيعي از زندگي فرد را مختل مي سازد.