همبستگي خودارزيابي با مديريت دانايي در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي

مقدمه: هر سازماني جهت بهبود عملكرد و پاسخگويي مناسب به مخاطبان، نياز به ارزيابي انساني دارد. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي خودارزيابي و مديريت دانايي در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي شهر تهران انجام گرديد. روش كار: روش مطالعه حاضر توصيفي همبستگي مي باشد. جامعه آماري مورد پژوهش، كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي به تعداد 1064 نفر بود. نمونه جامعه پژوهش حاضر با استفاده از فرمول كوكران به تعداد 282 نفر به روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند كه از تعداد 282 پرسشنامه توزيع شده تعداد 256 پرسشنامه تكميل شد. براي اندازه گيري از پرسشنامه پرسشنامه معيارهاي مدل تعالي سازماني (EFQM: Organizational Excellence Model Criteria Questionnaire) و پرسشنامه مديريت دانش همتي (Hemmati Knowledge Management Questionnaire) استفاده شد. پايايي پرسشنامه ها از طريق آلفاي كرونباخ، 0.93 و 0.92 بدست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 24 تحليل شد. يافته ها: بيشترين ميزان همبستگي بين ابعاد خودارزيابي و مديريت دانايي مربوط به نتايج جامعه (0.86 = r) و همچنين بيشترين ميزان همبستگي بين ابعاد مديريت دانايي و خودارزيابي مربوط به جامعه دانا (0.73 = r) است (P 0/05). نتيجه گيري: بين ابعاد خودارزيابي و مديريت دانايي همبستگي معناداري وجود دارد. پيشنهاد مي شود نقاط قوت و ضعف سازمان در اين زمينه براي تعالي سازمان شناسايي گردد و دوره هاي آموزشي در حوزه هاي خودارزيابي و مديريت دانايي براي كاركنان برگزارگردد.