همبستگي بين مشاركت ورزشي، بهزيستي روانشناختي و شكايات جسمي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمان

مقدمه: سلامتي جسم و روان جوانان از مهمترين اهداف هر جامعه مي باشد و فعاليت ورزشي به عنوان يكي از عواملي ست كه در عملكرد بهينه جسماني و روانشناختي افراد نقش بسيار مهمي دارد. پژوهش حاضر با هدف تعيين همبستگي بين مشاركت ورزشي، بهزيستي روانشناختي و شكايات جسمي دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمان انجام گرفت. روش كار: پژوهش از نوع توصيفي-همبستگي بوده و جامعه آماري را كليه دانشجويان دانشگاه علوم پزشكي كرمان تشكيل دادند (5000 نفر) كه 360 نفر با استفاده از جدول Krejcie Morgan به روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب گرديد. جمع آوري داده ها با پرسشنامه بهزيستي روانشناختي (Questionnaire Psychological WellBeing)، پرسشنامه شكايات جسماني (Questionnaire Physical Complaints) و پرسشنامه مشاركت فعاليت ورزشي (Physical Activity Participation Questionnaire) انجام شد. روايي ابزارتوسط 8 تن از متخصصين ورزش و پايايي ابزار به روش آلفاي كرونباخ تأييد شد. براي تحليل داده ها از نرم افزار اس پي اس اس نسخه 20 استفاده شد. يافته ها: بهزيستي روان شناختي دانشجويان و ميزان شكايت جسماني دانشجويان به طور معني داري بالاتر از ميانگين بود كه نشان دهنده وضعيت مناسب بهزيستي روانشناختي و وضعيت نامناسب شكايات جسماني است. همچنين بين مشاركت ورزشي با شكايات جسماني همبستگي منفي (0.001=P، 0.26=r) و با بهزيستي روانشناختي همبستگي مثبت و معني داري وجود داشت (0.001=P، 0.54=r). بعلاوه، 32 درصد از واريانس كل تغييرات شكايت جسماني در بين دانشجويان به مؤلفه مشاركت وررشي و بهزيستي روانشناختي مربوط مي باشد. نتيجه گيري: نتايج حاكي از رابطه مثبت مشاركت ورزشي بر بهزيستي روانشناختي و رابطه منفي آن بر شكايات جسماني بود. پيشنهاد مي شود اداره ورزش دانشگاه ها تجهيزات مناسبي را براي ورزش دانشجويان فراهم نمايد تا شكايت جسماني كاهش و بهبود بهزيستي روانشناختي افزايش يابد.