بررسي ويژگي‌هاي بيومكانيكي راه رفتن در كم توانان ذهني: مروري نظام‌مند

مقدمه: راه رفتن از جنبه هاي بسيار كاربردي عملكرد حركتي هستند. مطالعه حاضر، با هدف تعيين ويژگي هاي بيومكانيكي چرخه راه رفتن در كم توانان ذهني در طي سال هاي 1995 تا 2017 صورت پذيرفته است.روش كار: دراين مطالعه مروري نظامند، كليه مقالات كمي و كيفي تمام متن با كليد واژه هاي كم توانان ذهني و راه رفتن و ارتباط در عنوان آن ها در بانك اطلاعات نشريات كشور (Magiran)، پايگاه اطلاعات علمي جهاد دانشگاهي (SID)، Google scholar و كليه مقالات انگليسي تمام متن با كليد واژه هاي Intellectual Disability، Gait در عنوان آن ها كه دقيقاً ويژگي هاي بيومكانيكي چرخه راه رفتن را مورد بررسي قرار داده بودند در پايگاه هاي اطلاعاتي Pub Med، Science Direct، ProQuest، EBSCO در نظر گرفته شدند. سپس 16 مقاله انتخاب شده از 35 مقاله، مورد مطالعه قرار گرفتند. جمع آوري داده ها با استفاده از فرم استخراج داده ها Data Extraction Form كه بر اساس هدف پژوهش طراحي شده بود، انجام گرديد.يافته ها: 14 مطالعه (87.5 درصد) كمي و 2 مقاله (12.5 درصد)، كيفي بود. كم توانان ذهني داراي اختلالات راه رفتن بخصوص طول گام، طول قدم و عرض گام كوتاهتر و سرعت گام برداري پايين تري هستند. همچنين داراي اختلالات كينتيك و كينماتيكي شامل كاهش نيروي توليدي مچ پا در مرحله جدا شدن شدن پا از زمين (pushoff) افزايش فلكشن ران و فلكشن زانو در مرحله استقرار راه رفتن، محدوديت دامنه حركتي زانو و پلانتار فلكشن مچ پا در مرحله برخورد پاشنه به زمين و سفتي مفصل ران بيشتري در طول چرخه راه رفتن بودند.نتيجه گيري: اختلالات راه رفتن در كم توانان ذهني يك مشكل جدي محسوب مي گردد. انجام اقدامات پيشگيرانه به منظور اصلاح اختلالات راه رفتن و كاهش عوارض ناشي از آن پيشنهاد مي شود.