راهنماي به كارگيري راهبردهاي تنظيم هيجاني در موقعيت هاي آزمايشي

تنظيم هيجاني به عنوان شيوه هايي عمدي و خودكار قلمداد شده است كه افراد از رهگذر آن، احساساتشان را مديريت مي كنند. پژوهش هاي روزافزوني بر اهميت تأثيرات راهبردهاي تنظيم هيجاني بر متغيرهايي همچون بهزيستي روان شناختي و گستره اي از اختلالات روان شناختي اشاره دارند. آن دسته از افرادي كه قادر به استفاده از راهبردهاي تنظيم هيجاني سازگارانه و موفق نيستند با پيامدهاي منفي گوناگوني نظير اختلالات خلقي و اختلالات اضطرابي مواجه مي شوند. راهبردهاي سركوب فكر، بازداري هيجاني و پذيرش است كه در پيشينه هاي نظري و پژوهشي موردتوجه و مطالعه قرارگرفته اند. پژوهشگران درصد يافتن اثرات راهبردهاي تنظيم هيجاني نامبرده بر ساير پديده هاي روان شناختي هستند. در اين راستا، بايستي از دستورالعمل هايي براي القاي اين راهبردها استفاده شود. نه تنها پژوهش ها بر اثرات عاطفي، شناختي و اجتماعي راهبردهاي تنظيم هيجاني مهر تاييد زده اند، بلكه پژوهش هاي بين فرهنگي حاكي از آن هستند كه اين راهبردها تا حد چشمگيري از فرهنگ متأثر مي شوند. از سوي ديگر، براي به كارگيري اين راهبردها در مطالعات ايراني، در درجه نخست لازم است دستورالعمل هاي مرتبط با اين متغيرها معرفي شود. در مقاله ي پيش رو، در عين مروري بر اين راهبردها، دستورالعمل هاي به كاربرده شده در هر مورد كه در پژوهش هاي تجربي به كار گرفته شده اند، معرفي مي شوند.