ارزيابي وضعيت عدالت آموزشي از ديدگاه دانشجويان دانشكده پيراپزشكي كرمانشاه در سال 1393

مقدمه: عدالت در آموزش به معناي فراهم آوردن فرصت هاي آموزشي برابر براي دانشجويان است، كه اغلب برابري در برخوردهاي اساتيد با دانشجويان را شامل مي شود. اين شكل از عدالت مي تواند باعث بهبود سطح عملكرد دانشجويان شود. لذا با توجه به اهميت مقوله عدالت آموزشي و جايگاه ويژه آن در آموزش پزشكي، اين مطالعه با هدف تعيين وضعيت عدالت آموزشي از ديدگاه دانشجويان دانشكده پيراپزشكي كرمانشاه انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي مقطعي و تحليلي كه در سال 1393 و با روش نمونه گيري طبقه اي انجام شد، در مجموع 201 نفر از دانشجويان دانشكده پيراپزشكي كرمانشاه حاضر به همكاري شدند. اطلاعات مورد نياز با استفاده از پرسشنامه عدالت آموزشي كه پايايي و روايي آن مورد تاييد بود، جمع آوري گرديد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه21 و آزمون كروسكال واليس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج: ميانگين نمره عدالت آموزشي 24/15 ±48/53 بود. بين ميانگين نمره عدالت آموزشي دانشجويان با جنسيت و رشته تحصيلي دانشجويان ارتباط معني داري يافت شد(05/0 P). نتيجه گيري: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه ويژگي هاي جمعيت شناختي دانشجويان از عوامل تاثيرگذار بر وضعيت عدالت آموزشي در دانشكده پيراپزشكي كرمانشاه مي باشد. لذا ضرورت ايجاد فرصت هاي برابر در آموزش به نحوي كه تمامي دانشجويان در يك محيط واحد به امكانات يكساني دسترسي داشته باشند، از طرف دانشگاه و به ويژه اساتيد بايد مورد توجه قرار گيرد.