گرايش‌هاي محافظه‌كاري: تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي

مقدمه: به نظر مي‌رسد يكي از عوامل مهم تاثيرگذار بر نگرش سياسي افراد ويژگي‌هاي شخصيتي است. پژوهش‌هاي گذشته حاكي از ارتباط معني‌دار برخي از ابعاد عوامل شخصيتي و نگرش‌هاي سياسي و فرهنگي مي‌باشد. بنابراين هدف از نگارش اين مقاله تاثير تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي افراد بر گرايش به محافظه‌كاري در دو حوزه سياسي و فرهنگي مي‌باشد. روش: جامعه پژوهش حاضر، دانشجويان دانشگاه اصفهان مي‌باشد كه 428 نفر دانشجو به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات، از فرم كوتاه پرسشنامه شخصيتي نئو و پرسشنامه محقق‌ساخته نگرش سياسي استفاده شده است كه اعتبار آن، به روش صوري، و پايايي آن، به كمك آماره آلفاي كرونباخ سنجيده شده است. نتايج: يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه اولا بين گشودگي به تجربه و گرايش به محافظه‌كاري فرهنگي و سياسي رابطه معنادار و منفي‌اي وجود دارد. دوم اينكه باوجدان بودن به شكلي معني‌دار بر گرايش افراد به سمت محافظه‌كاري در دو حوزه فرهنگي و سياسي تاثير مثبت مي‌گذارد. سرانجام نتايج پژوهش حاكي از آن است كه از سه متغير ديگر موجود در ويژگي‌هاي شخصيتي تنها روان رنجورخويي است كه مي‌تواند بر روي گرايش به محافظه‌كاري فرهنگي تاثير معني‌دار و مثبتي گذارد. بحث و نتيجه‌گيري: پژوهش حاضر لزوم توجه به تاثير ويژگي‌هاي شخصيتي در گرايش‌هاي سياسي و فرهنگي را تاكيد مي‌كند.