عنوان مقاله :
بررسي تاثير يادگيري مبتني بر تيم بر تفكر انتقادي دانشجويان پرستاري
پديد آورندگان :
كوهپايه زاده ، جليل دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه پزشكي اجتماعي , جزايري ، شيما دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده بهداشت - گروه علوم بهداشتي و تغذيه , آرئيان ، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده بهداشت - گروه علوم بهداشتي و تغذيه , كرمي آ ق قلعه ، هاجر دانشگاه علوم پزشكي ايران - دانشكده پزشكي - گروه آموزش پزشكي
كليدواژه :
يادگيري , يادگيري فعال , يادگيري مشاركتي و همياري , كار در گروههاي كوچك , يادگيري مبتني برتيم (TBL) و تفكرانتقادي
چكيده فارسي :
مقدمه: آموزش و يادگيري مبتني بر تيم (Team Based Learning) ، نوعي از روش يادگيري مشاركتي است كه هدف آن ايجاد يك محيط يادگيري فعال است. لذا اين مطالعه با هدف بررسي تاثير يادگيري مبتني بر تيم (TBL) بر تفكر انتقادي دانشجويان پرستاري در دانشگاه علوم پزشكي ايران انجام شده است. روش بررسي: اين مطالعه، يك مطالعه نيمه تجربي (مداخله اي از نوع قبل و بعد) بوده كه در آن به بررسي ميزان تاثير روش آموزشي يادگيري مبتني برتيم بر تفكر انتقادي دانشجويان مقطع كارشناسي رشته پرستاري در درس علوم تغذيه پرداخته و اثر آن با تاثير روش سخنراني بر ميزان تفكر انتقادي مقايسه شده است. جمعيت مورد مطالعه دانشجويان پرستاري ورودي93-1392(مهر و بهمن ماه) دانشگاه علوم پزشكي ايران مي باشد. كه با روش نمونه گيري تصادفي ساده به دو گروه مداخله و شاهد تخصيص داده شدند. تفكر انتقادي با استفاده از پرسشنامه تفكر انتقادي واتسونگليزر (1) در دو گروه به صورت قبل و بعد از مداخله ، 40 نفر گروه مداخله و40 نفر گروه شاهد بررسي شد. ميزان آموخته هاي دانشجويان در درس علوم تغذيه با استفاده از يك پرسشنامه آزمون چندگزينه اي و پاسخ كوتاه) برگرفته از ترجمه كتاب Nutrition Essentials for Nursing Practice ) اندازه گيري شد. داده هاي حاصل از پرسشنامه ها با آزمون هاي آماري T مستقل، تحليل واريانس يك طرفه، مجذور تي، Signed Ranks،Paired Samples T Test ارزيابي و مورد تجزيه و تحليل قرارگرفت. نتايج: محدوده سني نمونه ها 36-19 سال باميانگين سني 74/21، ميانگين معدل 22/16 و همچنين 56% را زنان و 44% نمونه را مردان تشكيل داده اند.آموزش به شيوه سخنراني اثر معني داري بر تفكر انتقادي و نيز هر يك از ابعاد آن در پايان مطالعه نداشت. اين در حالي بود كه كه استفاده از آموزش به روشTBL ، سبب افزايش معني دار ميانگين نمرات تفكر انتقادي و ابعاد آن پس از آزمون در گروه مداخله نسبت به پيش آزمون شده است. TBL منجر به بهبود تفكر انتقادي، استنباط، شناسايي مفروضات، استنتاج، تعبير، تفسير و ارزشيابي استدلال منطقي گشته بود. همچنين اختلاف بين دو شيوه آموزشي از نظر اثرگذاري بر تفكر انتقادي و زير ابعاد آن از نظر آماري معني دار بود. نتيجه گيري: مشخص شد كه شيوه آموزشي يادگيري مبتني برتيم در مقايسه با آموزش به روش سنتي (سخنراني) داراي اثر ارتقاء معني دار بر تفكر انتقادي دانشجويان مي باشد. كه اين موضوع مي تواند موجب باز خورد مثبت از جانب مدرس و دانشجوگردد.
عنوان نشريه :
مجله مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكي يزد
عنوان نشريه :
مجله مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكي يزد