بررسي اثربخشي درمان فراشناختي (MCT) در تغيير سطح رضايت جنسي، رضايت زناشويي و نگراني از تصوير بدني (BICI) در كارمندان زن متأهل مبتلا به افسردگي

مقدمه: هدف اصلي اين پژوهش، تعيين ميزان اثربخشي درمان فراشناختي (ام. سي. تي.) در تغيير سطح رضايت جنسي، رضايت زناشويي و نگراني از تصوير بدني (بي. آي. سي. آي) در كارمندان زن متأهل مبتلا به افسردگي شاغل در دانشگاه علوم پزشكي كرمان بود. روش: اين پژوهش به‌صورت شـبه تجربـي بـود كـه در آن از طـرح پيش‌آزمون پس‌آزمون بـا گـروه كنتـرل اسـتفاده شـد. نمونـه پـژوهش 40 آزمـودني بـود كـه از ميـان كارمندان زن متأهل مبتلا به افسردگي دانشگاه علوم پزشكي كرمان انتخـاب و به‌صورت تصـادفي در گـروه‌هـاي آزمـايش (درمان فراشناختي) و گواه گمارده شـدند. در مرحله مداخله گروه آزمايش به مدت 9 جلسه 2 ساعته تحت درمان فراشناختي قرار گرفتند. در طي اين مدت گروه كنترل هيچ نوع مداخله‌اي دريافت نكرد. براي جمع‌آوري داده‌ها از مقياس تصوير بدني (بي. آي. آي.) فيشر (1979)، پرسشنامه افسردگي بك (1988)، پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ و پرسشنامه رضايت جنسي هادسون در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون براي دو گروه آزمايشي و گواه استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با روش تحليل كوواريانس تجزيه‌وتحليل شدند. نتايج: نتايج تحليل كوواريانس تفاوت معني‌داري را در هر سه متغير نگراني از تصوير بدني (129.24=F و 0.001=P)، رضايت زناشويي (27.84=F و 0.001=P) و رضايت جنسي (21.96=F و 0.001=P) بين دو گروه نشان داد. يافته‌ها حاكي از آن بود كه درمان فراشناختي در كاهش نگراني از تصوير بدني (بي. آي. سي. آي.) و افزايش رضايت جنسي و رضايت زناشويي اثربخش است. بحث و نتيجه‌گيري: مي‌توان در ساير مؤسساتي كه كاركنان آن دچار افسردگي‌هاي شديد يا گاهي عميق هستند از روش درماني فراشناختي براي كاهش سطح افسردگي و از بين بردن نشانگان آن استفاده كافي و كاربردي نمود.