مديريت كلاس درس براي آموزش دانشجويان بي انگيزه

مقدمه: هدف از آموزش پرستاري تربيت دانش آموختگاني است كه بتوانند به عنوان عضوي از تيم سلامت در عرصه هاي مختلف به ارائه خدمات بپردازند. لذا جهت افزايش كيفيت آموزش دانشجويان پرستاري انگيزش نقش اساسي دارد. روش بررسي: مطالعه حاضر مروري يكپارچه از شواهد است كه بر اساس روش بروم(Broome، 2000) در طي سه مرحله جستجوي متون، ارزشيابي داد ه ها و تحليل داد ه ها انجام گرديد. پايگاه هاي اطلاعاتي،IranMedex، Magiran، SID، EBSCO، EMBACE، MEDLINE، Irandoc و CINAHL با كليد واژه هاي مديريت كلاس درس، سبك هاي مديريت كلاسي، روش هاي تدريس براي دانشجويان، دانشجويان بي انگيزه و Classroom management, unmotivated student، Management Style Classroom ، Instructional Skill مورد جستجو قرار گرفت. از 1464 مقاله و چكيده مقاله به دست آمده، نهايتاً 43 مقاله بر اساس معيارهاي ورود بررسي شدند. جهت تحليل، داده هاي استخراج شده از منابع اوليه پس از مقايسه يك به يك بصورت جمع بندي يكپارچه و واحد، نظم داده، طبقه بندي شده و خلاصه گرديدند. نتايج: چالش ها و راه كارهاي متعددي در خصوص مديريت كلاس درس براي تقويت انگيزش دانشجويان وجود دارد كه در سه مضمون استفاده از روش هاي نوين تدريس، بهبود محيط يادگيري و بهبود تعاملات و ارتباطات قرار داده شد. نتيجه گيري: با توجه به افزايش علل بي انگيزگي در دانشجويان پرستاري بايستي در راستاي ارتقاي مديريت كلاس درس از سبك هاي نوين تدريس به ويژه سبك تعامل گرا كه مي تواند جو مناسبي و با انگيزشي را جهت آموزش و تربيت نيروي كارآمد پرستاري فراهم سازد، استفاده كرد.