شماره ركورد :
1148104
عنوان مقاله :
اثر مهاري پروتئين‌هاي مهار كننده پلي گالاكتوروناز لوبيا بر آنزيم پلي گالاكتوروناز قارچ‌هاي بيماري‌زاي Fusarium oxysporum و Ascochyta rabiei گياه نخود
عنوان به زبان ديگر :
Bean Polygalacturonase-inhibiting Proteins Inhibits Polygalacturonase from Fusarium Oxysporum and Ascochyta rabiei of Chickpea
پديد آورندگان :
حسين زاده كلاگر، اباصلت دانشگاه رازي كرمانشاه - دانشكده علوم , مصطفايي، علي دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - مركز تحقيقات بيولوژيكي پزشكي , مطلبي، مصطفي پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيك و زيست فناوري، تهران , زماني، محمدرضا پژوهشگاه ملي مهندسي ژنتيك و زيست فناوري، تهران
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
345
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
355
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
پروتئين مهاركننده آنزيم پلي گالاكتوروناز , لوبيا (Phaseolus vulgaris) , كروماتوگرافي جذبي , Ascochyta rabie , Fusarium oxysporum
چكيده فارسي :
قارچ‌هاي بيماري‌زا به منظور نفوذ به بافت گياهي از آنزيم‌هاي پلي گالاكتورونازي استفاده مي‌كنند. در مقابل، برخي از گياهان واجد پروتئين‌هاي مهار كننده پلي گالاكتوروناز (Polygalacturonase-Inhibiting Proteins/ PGIP) مي‌باشند كه عملكرد اين گليكو پروتئين‌ها به تأخير انداختن نفوذ هيف آن و در نتيجه عدم كلونيزاسيون قارچي مي‌باشد. در اين تحقيق PGIP از هيپوكتيل واريته‌هاي درخشان و ناز لوبيا (Phaseolus vulgaris) استخراج شد. سپس به روش كروماتوگرافي جذبي با استفاده از آنزيم پلي گالاكتوروناز به‌عنوان ليگاند اختصاصي، تخليص گرديد. خلوص محصول با روش SDS-PAGE مورد بررسي قرار گرفت و مشخص شد كه حاوي سه باند پروتئيني در محدوده 47-45 كيلو دالتوني بود. نتايج خالص‌سازي نشان داد كه محصول به‌دست آمده از كرماتوگرافي جذبي از خلوص نسبتاَ بالايي برخوردار مي‌باشد. هم‌چنين بازده خالص‌سازي PGIP با استفاده از كروماتوگرافي جذبي به ميزان 68/1 ميلي‌گرم PGIP به ازاي 100 گرم هيپوكتيل تازه لوبيا مي‌باشد. اثر مهاري پروتئين‌هاي تخليص شده بر آنزيم پلي گالاكتوروناز جدايه‌هاي بيماري‌زاي Fusarium oxysporum (جدايه F15) و Ascochyta rabiei (جدايه IK04) بررسي شد. پروتئين‌هاي استخراج شده از هيپوكتيل واريته‌هاي ناز و درخشان قبل از خالص‌سازي به ترتيب معادل 18 و 28 واحد فعاليت مهار كنندگي بر آنزيم پلي گالاكتوروناز قارچ Fusarium oxysporum از خود نشان مي‌دادند در صورتي‌كه اين ميزان مهار كنندگي پس از خالص‌سازي ، هر كدام به 40 واحد افزايش يافت. هم‌چنين فعاليت مهار كنندگي PGIP از اين دو واريته بر آنزيم پلي گالاكتوروناز قارچ Ascochyta rabiei قبل از خالص‌سازي هر كدام به ميزان 9 واحد بوده و پس از خالص‌سازي اين ميزان مهار كنندگي به ترتيب به 18 و 29 واحد افزايش مي‌يابد.
چكيده لاتين :
Plant pathogenic microorganisms produce a variety of enzymes capable of degrading different polysaccharides of the plant cell walls. Pathogens use these enzymes to penetrate and colonize host cells. Polygalacturonases are thought to be the first cell wall-degrading enzymes secreted by pathogens when they grow on plant cell walls. Oligogalacturonic acids with the polymerization degrees of 10 to 13 are intermediate products of pectin degradation by the action of polygalacturonases and are known to activate plant defense responses. PG- inhibiting proteins (PGIPs) present in the cell wall of many plants increase the stability of oligogalacturonic acids in the tissues by modulating fungal PG activities. These glycoproteins of the plant cell extracellular matrix retard the advancement of fungal hyphae, reduce tissue maceration, and prevent colonization of pathogen. In this study, Phaseolus vulgaris PGIPs were extracted from hypocotyle of Derakhshan and Naz bean cultivars. PvPGIPs were purified by afinity chromatography and analyzed by SDS-PAGE. Three major bands in the range of 47-55 kDa were detected. Average yield of The affinity-purified PGIPs was 1.68 mg per 100 gram of fresh bean hypocotyle. The inhibitory effect of PGIP was assayed on the PG activities of highly virulent isolates of Fusarium oxysporum (F15) and Ascochyta rabiei (IK04). The inhibitory activity of crude PGIP from Naz and Derakhshan cultivars on polygalacturonase activity of F. oxysporum was 18 and 28 units, respectively. These inhibitory activities increased to 40 units after purification. The inhibitory effect of crude PGIPs from both these two cultivars on PG activity of A. rabiei was 9 units, while purified PGIPs inhibited this PG activity to 18 and 29 units, respectively.
سال انتشار :
1386
عنوان نشريه :
علوم آب و خاك
فايل PDF :
8169060
لينک به اين مدرک :
بازگشت