بررسي رابطه خودباوري و مسئوليت پذيري پرستاران بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي شهر ايلام

مقدمه: از آن جا كه پرستاران بزرگ ترين گروه كاركنان ارائه دهنده خدمات سلامت را تشكيل مي دهند توجه به نقش خودباوري در افزايش روحيه مسئوليت پذيري در آنان بسيار حائز اهميت است. هدف از پژوهش حاضر تعيين رابطه بين خودباوري با مسئوليت پذيري پرستاران در بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي شهر ايلام است. مواد و روش ها: پژوهش حاضر مطالعه اي توصيفيهمبستگي مي باشد كه جامعه آماري آن كليه پرستاران بيمارستان هاي دانشگاه علوم پزشكي شهر ايلام در سال 1393 مي باشد كه با استفاده از فرمول كوكران تعداد 151 نفر به عنوان نمونه به روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شد. براي گردآوري داده ها از ابزار پرسش نامه استاندارد خودباوري فرزيان پور و همكاران(1391) و سنجش مسئوليت پذيري جرمي گليبرث(2010) كه روايي آن توسط متخصصان تاييد و پايايي آن از روش آلفاي كرونباخ(82/0) به تاييد رسيده است استفاده شد. داده ها با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون با استفاده از نرم افزار spsswin16 تجزيه و تحليل شد. يافته هاي پژوهش: يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه خودباوري و ابعاد آن(مهم بودن، شايستگي، قدرت و فضيلت) با مسئوليت پذيري پرستاران بيمارستان هاي شهر ايلام رابطه معناداري دارد. در بين ابعاد خودباوري، مهم بودن كمترين ارتباط را با مسئوليت پذيري دارد در حالي كه شايستگي و قدرت ارتباط نسبتاً خوبي را با مسئوليت پذيري دارند و در نهايت فضيلت بيشترين ارتباط را با مسئوليت پذيري دارد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق با پژوهش هاي قبلي همسو مي باشد. لذا به مديران پرســتاري پيشــنهاد مي گردد كه براي افزايش مسئوليت پذيري پرستاران؛ به شكل گيري خودباوري كمك و بستر اخلاق حرفه اي در محيط كاري را به گونه ايي آماده كنند كه احساس ارزشمندي و موثر و مفيد بودن را در پرستاران ايجاد نموده و در نهايت زمينه ارتقاي مسئوليت پذيري آن ها فراهم نمايند.