بررسي مقايسه اي اختلالات واجي كودكان دو زبانه مبتلا به سندرم داون در دو زبان كردي و فارسي

مقدمه: از آن جا كه كودكان مبتلا به سندرم داون از مشكلات توليدي از جمله مشكلات واجي رنج مي برند، و به نظر مي رسد كه چنين اختلالاتي در زبان هاي مختلف متفاوت باشند، لذا در اين مطالعه به بررسي مقايسه اي فرآيند هاي واجي در كودكان دو زبانه (فارسيكردي) مقطع ابتدايي مبتلا به سندرم داون در دو زبان فارسي و كردي پرداخته مي شود. مواد و روش ها: روش تحقيق از نوع ميداني و توصيفي بوده و جامعه آماري مورد استفاده كودكان دو زبانه كرديفارسي آموزش پذير مقطع ابتدايي مبتلا به سندرم داون در مدارس شهر ايلام بوده كه همه از نظر شنوايي و اندام هاي گفتاري طبيعي بودند و در مجموع مشتمل بر ده نفر بوده اند. از آزمون رايج و استاندارد آواشناسي كردي و فارسي متداول در مدارس استثنايي براي استخراج فرآيند هاي واجي استفاده شده و هم چنين تجزيه و تحليل داده ها به كمك نرم افزار SPSS و استفاده از آزمون t انجام شده است. يافته هاي پژوهش: تحليل انجام شده بر روي داده هاي تحقيق نشان داد كه بين عملكرد زباني بيماران در دو زبان كردي و فارسي تفاوت معناداري وجود ندارد و اختلالات واجي آن ها در دو زبان تقريباً به يك ميزان است. علاوه بر آن هيچ گونه ارتباط معناداري بين جنسيت و اختلالات واجي در اكثر فرآيند هاي واجي مشاهده نشد، و عملكرد دخترها و پسرها تقريباً يكسان بود، و صرفاً فرآيندهاي جانشيني، و كاهش خوشه اي بين پسران و دختران، داراي تفاوت معناداري بود(P 0.002). بحث و نتيجه گيري: در مجموع بررسي ارتباط بين متغيرهاي جنسيت، زبان و فرآيند هاي واجي نشان مي دهد، كه ارتباط معناداري بين نوع زبان و جنسيت و آگاهي واجي وجود نداشته است و خطا هاي واجي ممكن است ناشي از انحراف باشد.