پيش بيني گرايش به افكار خودكشي بر اساس متغيرهاي رواني-اجتماعي و احتمال اعتياد به مواد در سربازان وظيفه: يك الگوي ساختاري

مقدمه: ورود به دوران سربازي عوامل استرس زاي مختلفي را براي سرباز به همراه دارد. عدم سازگاري با اين شرايط مي تواند زمينه ساز شكل گيري آسيب هايي چون افكار خودكشي باشد. هدف از تحقيق حاضر تبيين افكار خودكشي بر اساس برخي متغيرهاي رواني اجتماعي و احتمال اعتياد به مواد مخدر در سربازان وظيفه بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه همبستگي بر پايه مدل يابي ساختاري، تعداد 176 سرباز به صورت نمونه گيري تصادفي طبقه بندي شده از سه يگان نظامي انتخاب گرديدند. با استفاده از چهار پرسش نامه افكار خودكشي بك(BSSI)، پرسش نامه افسردگي بك(BDIII)، مقياس احتمال مصرف مواد و مقياس حمايت اجتماعي داده هاي مطالعه جمع آوري شدند. در تحليل داده ها از نرم افزارهاي SPSS vol.19 وAmos استفاده شد. يافته هاي پژوهش: 4/28 درصد سربازان در خطر بالاي باورهاي مرتبط با خودكشي قرار داشتند(نمره بالاتر از 10). بين متغيرهاي افسردگي و اعتياد به مواد با افكار خودكشي رابطه مثبت و معناداري وجود داشت(P 0.05). حمايت اجتماعي و وضعيت خانوادگي، اجتماعي اقتصادي تنها به طور غيرمستقيم بر افكار خودكشي اثر داشتند. مدل ساختاري تحقيق نشان داد كه 73 درصد واريانس افكار خودكشي از طريق متغيرهاي افسردگي، مصرف مواد، حمايت اجتماعي و وضعيت خانوادگي، اجتماعي اقتصادي تبيين مي گردد. بحث و نتيجه گيري: با توجه به ريسك بالاي افكار خودكشي در اين مطالعه لزوم اتخاذ تدابيري جدي در راستاي ارتقاء وضعيت سلامت رواني اجتماعي سربازان بيش از پيش احساس مي گردد.