اثر نانو‌ذرات اكسيد ‌روي بر توليد پيگمان جدايه هاي باليني سودوموناس آئروجينوزا

مقدمه: نانوذرات با اندازه ها، خصوصيات شيميايي و سطحي متفاوت مي توانند كاربردهاي مختلفي داشته باشند. سودوموناس آئروجينوزا باكتري فرصت طلبي است كه توانايي توليد پيگمان دارد. هدف اين تحقيق بررسي اثر نانو ذرات اكسيد روي بر توليد پيگمان جدايه هاي باليني سودوموناس آئروجينوزا بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 15 جدايه باليني سودوموناس آئروجينوزا از بيمارستان هاي مشهد جمع آوري گرديد. باكتري ها با استفاده از آزمايشات بيوشيميايي و واكنش زنجيره پليمراز (PCR) با پرايمر اختصاصي ژن exoA شناسايي شدند. حداقل غلظت ممانعت كننده از رشد(MIC) و حداقل غلظت كشندگي(MBC) نانوذرات اكسيد روي(قطر nm 74) با روش رقت در آگار تعيين شد. براي بررسي اثر نانوذره بر توليد پيگمان، از محيط گليسرول آلانين(GA) حاوي غلظت هاي مختلف نانوذره(0، 20، 40 و mg/ml60) استفاده شد. پيگمان با افزودن كلروفرم استخراج شد. يافته هاي پژوهش: تمامي جدايه هاي باليني با روش هاي بيوشيميايي به عنوان سودوموناس آئروجينوزا شناسايي شدند و ژن exoA در آن ها رديابي شد. ميانگين MIC نانوذرات mg/ml 60 و MBC آن mg/ml 70 تعيين شد. ميزان توليد پيگمان پيوسيانين در تمامي جدايه ها بررسي و مقايسه شد. با افزايش غلظت نانوذره ميزان توليد پيگمان به طور معني داري كاهش يافت(P 0.05). بحث و نتيجه گيري: نانوذره اكسيد روي اثر مهاري بر اين باكتري و توليد پيگمان آن داشت و با افزايش غلظت نانوذره، توليد پيگمان كاهش يافت. از نانوذره اكسيد روي مي توان براي پيشگيري و يا كمك به درمان عفونت هاي سودوموناس آئروجينوزا استفاده كرد.