اثر شنبليله بر حافظه و ياد گيري و ظرفيت آنتي اكسيدان در هيپوكامپ رت‌ هاي ديابتي تيپ II

مقدمه: بر اساس شواهد مبني بر اثرات درماني شنبليله در ديابت و نقش آن در تقويت حافظه و سلامت روان، در اين مطالعه اثر تجويز عصاره شنبليله بر حافظه و ياد گيري و هم چنين ميزان آنتي اكسيدان در هيپو كامپ رت هاي ديابتي نوع 2 مورد بررسي قرار گرفت. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 24 رت نر به 4 گروه تقسيم شدند. گروه 1 يا كنترل: تغذيه ساده، گروه 2: ديابتي درمان نشده، گروه 3: رت ديابتي + 8 گرم عصاره آبي شنبليله به ازاي هر كيلو گرم غذا، گروه 4: رت ديابتي + 2 گرم عصاره آبي شنبليله به ازاي هر كيلو گرم غذا. بعد از 4 هفته، حافظه و ياد گيري در هر يك از گروه هاي تحقيق با دو روش ماز آبي و شاتل باكس بررسي شد. سپس رت ها بيهوش شده و بافت ها برداشته شد. در نهايت ظرفيت آنتي اكسيداني تام و سطح مالون دي آلدئيد در هيپو كامپ اندازه گيري شد. يافته هاي پژوهش: تيمار رت هاي ديابتي با عصاره سبب افزايش ميزان آنتي اكسيدان تام و كاهش ميزان پراكسيد اسيون ليپيدي در بافت مغز شد و دوز 8 گرم بر كيلوگرم، مؤثرتر از دوز 2 گرم بر كيلو گرم بود (p 0.05). نتايج مربوط به بررسي حافظه فضايي با دستگاه ماز آبي نشان داد كه در گروه تيمار شده، مدت زماني كه طول مي كشد تا حيوان سكوي مخفي را پيدا كند (escape latency) و مسافتي كه براي پيدا كردن سكوي مخفي طي مي كند ( travel distance) نسبت به گروه ديابتي كم تر و مدت زمان باقي ماندن در ربع هدف (time in target quadrant) در گروه تيمار نسبت به گروه ديابتي به طور معني داري بيش تر شده بود (p 0.05). نتايج مربوط به بررسي حافظه احترازي غير فعال با دستگاه شاتل باكس نشان داد كه عصاره شنبليله مي تواند زمان ماندن در اتاقك تاريك را كاهش و زمان تاخير در حين عبور را در موش هاي تيمار شده نسبت به گروه ديابتي افزايش دهد (p 0.05). بحث و نتيجه گيري: تجويز عصاره شنبليله بر توانايي نگه داري اطلاعات درانبار هاي حافظه و ياد آوري آن ها موثر است و موجب افزايش سطح آنتي اكسيدان در رت هاي ديابتي مي گردد و مكانيسم مربوطه ، مي تواند ممانعت از تخريب سلول هاي عصبي در هيپو كامپ به خاطر ظرفيت آنتي اكسيدان اين گياه باشد.