بررسي رابطه سبك هاي دلبستگي با خشم در دانش آموزان دختر : نقش ميانجي خود كنترلي

مقدمه: سبك هاي دلبستگي به عنوان مكانيزم تنظيم عواطف مي تواند تعيين كننده ي الگو هاي خشم در دوران كودكي و بزرگسالي باشد، زيرا الگو هاي دلبستگي در دوران بزرگسالي نيز باقي مي ماند. عدم مهار خشم، سبب انواع مشكلات جسمي و رواني شود. هدف از انجام اين پژوهش بررسي رابطه سبك هاي دلبستگي با خشم در دانش آموزان دختر مي باشد. مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه همبستگي از نوع مدل معادلات ساختاري است. جامعه آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر ايلام بود. با استفاده از نمونه گيري خوشه اي 235 نفر دانش آموز دختر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در پژوهش حاضر از پرسش نامه هاي سبك هاي دلبستگي (RAAS)، پرسش نامه خود كنترلي تانجني و مقياس خشم (STAXI2) استفاده شد. براي ارزيابي مدل پيشنهادي از روش مدل معادلات ساختاري و براي تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار ايموس استفاده شد. يافته هاي پژوهش: نتايج حاصل از تحليل معادلات ساختاري نشان داد كه بين سبك هاي دلبستگي و خودكنترلي و خشم 0/001 P رابطه معني داري وجود دارد. بين خود كنترلي و خشم رابطه مثبت معني داري 0/001 Pوجود دارد و خودكنترلي در رابطه بين سبك دلبستگي اضطرابي و وابسته با خشم نقش ميانجي دارد ( 0/005 P)بحث و نتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش حاضر و روشن شدن روابط و نقش پيش بين متغير هاي سبك هاي دلبستگي و خود كنترلي در هيجان خشم دانش آموزان، پيشنهاد مي شود برنامه هاي آموزشي ويژه اي در اختيار متخصصان فعال در حوزه ي آموزش و پرورش و هم چنين خانواده قرار گيرد.