بررسي كلاس هاي مختلف اينتگرون‌ در سالمونلا اينفنتيس جدا شده از نمونه‌هاي باليني و الگوي مقاومتي آن ها

مقدمه: سالمونلاها يكي از مهم ترين عوامل بيماريزاي منتقله از غذا و زئونوز در سراسر جهان محسوب مي شوند. مقاومت آنتي بيوتيكي، يك مسئله رو به افزايش در ايزوله هاي سالمونلا بوده و انتشار ژن هاي مقاومتي از طريق اينتگرون ها به سويه هاي حساس يكي از نگراني هاي عمده در ظهور سويه هاي مقاوم مي باشد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسي كلاس هاي مختلف اينتگرون در سويه هاي سالمونلا اينفنتيس جدا شده از نمونه هاي باليني و تعيين پروفايل حساسيتي اين جدايه ها مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفيمقطعي، تعداد 101 نمونه سالمونلا از نمونه هاي مدفوعي به دست آمد. تست حساسيت آنتي بيوتيكي بر طبق دستورالعمل CLSI و بر اساس روش انتشار در ژل تعيين شد. DNA سلولي با استفاده از كيت AccuPrep Genomic DNA Extraction Kit استخراج و PCR چندگانه به منظور شناسايي ژن هايintII, intI و intIII انجام شد. يافته هاي پژوهش: تعداد 60 جدايه سالمونلا اينفنتيس با استفاده از تست هاي بيوشيميايي و ميكروبيولوژيكي به دست آمد. كمترين مقاومت در بين تمامي جدايه ها مربوط به سفترياكسون(45 درصد) بود. آناليز مولكولي كلاس هاي مختلف اينتگرون مشخص نمود كه 59 (98/3 درصد)، 51 (85 درصد) و 23 (38/3 درصد) جدايه به ترتيب حامل ژن هاي intI، intII و intIII بودند. بحث و نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه افزايش مقاومت در سالمونلا اينفنتيس و حضور اينتگرون كلاس I در اين جدايه ها، مي تواند سبب انتقال شاخص ها مقاومتي به ديگر پاتوژن هاي منتقله از طريق مواد غذايي گردد.