بررسي عوامل مرتبط با تعداد فرزندان در زنان مهاجر به شهر تهران

مقدمه: پژوهشگران جمعيت شناسي جهت تبيين عوامل موثر بر نرخ باروري، عوامل متعدد اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي اثر گذار را بررسي مي نمايند. هدف مطالعه حاضر استفاده از مدل رگرسيون پواسن به منظور بررسي عوامل موثر بر تعداد فرزندان زنده به دنيا آمده زنان مهاجر به تهران بر اساس اطلاعات جمع آوري شده در سرشماري سال1390 است. مواد و روش ها : از فايل داده هاي خام سرشماري سال ۱۳۹۰، 3342 زن حداقل يك بار ازدواج كرده مهاجر به تهران انتخاب شدند. مدل رگرسيوني پواسن تعداد فرزندان زنده به دنيا آمده اين زنان روي متغيرهاي پيش بين سن، سطح تحصيلي، وضعيت شغلي، وضعيت استفاده از اينترنت و علت مهاجرت با استفاده از نرم افزار SPSS vol.22 برازش يافت. يافته هاي پژوهش: كليه متغيرهاي پيش بين(سن، P 0.001، سطح تحصيلي،P 0.001 ، وضعيت شغلي، P 0.001، وضعيت استفاده از اينترنت، P 0.001 و علت مهاجرت، پيروي از خانوار، P 0.028) و هم چنين متغيرهاي علت مهاجرت و سن(P 0.001) در كنار هم بر روي تعداد فرزندان به دنيا آمده تاثير معني دار داشتند. بحث و نتيجه گيري: نتايج حاكي از آن است كه زنان گروه هاي سني بالاتر، با سطح تحصيلي پايين تر، غيرشاغلين و زناني كه از اينترنت استفاده نمي كنند و به پيروي از خانوار مهاجرت مي كنند، به طور متوسط تعداد فرزندان زنده بيشتري به دنيا آورده اند. با توجه به يافته هاي به دست آمده مي توان نتيجه گرفت كه با اعمال سياست هاي باروري صحيح براي زنان در سنين پايين تر، با تحصيلات بيشتر و شاغل نيز مي توان امكان فرزندآوري را فراهم نمود.