اولويت بندي عوامل مؤثر بر توسعه كارآفريني كشاورزي در توسعه روستايي (مطالعه موردي: دهستان كوهستان شهر رستمكلا)

كارآفرينان موتور محركه توسعه اقتصادي مي باشند كه در توسعه كشاورزي و بالأخص توسعه و پيشرفت در مناطق روستايي جايگاه ويژه اي دارند. به همين دليل، يكي از مهم ترين اين استراتژي ها كه در دهه هاي اخير بسياري از كشورها به منظور توسعه در مناطق روستايي بكار گرفته اند توسعه كارآفريني كشاورزي مي باشد. لذا، هدف پژوهش حاضر بررسي و اولويت بندي عوامل مؤثر بر توسعه كارآفريني كشاورزي در مناطق روستايي شهر رستمكلا مي باشد. روش تحقيق اين پژوهش كتابخانه اي و ميداني بوده و شاخص ها و داده هاي آماري لازم از طريق پرسش نامه، جمع آوري گرديد. جامعه آماري شامل كشاورزان نمونه و كارآفرين دهستان كوهستان و نمونه آماري تحقيق، 150 نفر از سرپرستان خانوارهاي منطقه مورد مطالعه در سال 1395، از طريق روش نمونه گيري تصادفي و با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شده اند. نتايج بيانگر اين است كه شاخص عوامل اجتماعي با ميانگين رتبه اي 84/ 2، مؤثرترين و شاخص عوامل محيطي با ميانگين رتبه اي 93/ 1،كم اثر ترين عامل در بين عوامل مؤثر بر كارآفريني مي باشند و عوامل نهادي و اقتصادي در رتبه هاي دوم و سوم قرار گرفته اند. به طوركلي نتايج نشان داد كه عواملي مانند داشتن روحيه گروه گرايي و وجود ارتباطات و شبكه اجتماعي در ميان روستاييان، اعتماد به نفس، ابتكار، خلاقيت فردي و انگيزه بالا داراي بيشترين اثرگذاري بر توسعه كارآفريني روستايي و افزايش سطح مهارت هاي كارآفرينانۀ روستاييان بوده است. لذا ايجاد مراكز آموزشي، ترويجي و مشاوره اي كارآفريني به منظور ارائه توصيه كارشناسي و استفاده از استعدادهاي كارآفريني روستاييان ضرورت دارد.