بررسي اثر حفاظتي پودر دانه شنبليله (Trigonella foenum-graecum)بر مسموميت كبدي ناشي از استامينوفن در موش هاي صحرايي نر

سابقه و هدف: مصرف بيش از حد استامينوفن شايع ترين علت آسيب كبدي ناشي از دارو مي باشد. بسياري از درمان هاي سنتي به عنوان درمان مكمل و جايگزين براي بيماري هاي مختلف توصيه شده است. دانه شنبليله داراي خاصيت آنتي اكسيداني مي باشد. در اين مطالعه اثر پودر دانه شنبليله بر مسموميت كبدي ناشي از استامينوفن مورد بررسي قرار گرفته است. مواد و روش ها: در اين مطالعه تجربي 24 سر موش صحرايي نر نژاد ويستار در محدوده وزني 280-250 گرم به 4 گروه كنترل (C)، پودر دانه شنبليله (T)، استامينوفن (A)، استامينوفن+پودر دانه شنبليله (A+T) تقسيم شدند. بعد از 24 ساعت گرسنگي، گروه هاي A و A+T، استامينوفن با دوز mg/kg 1000 به صورت گاواژ دريافت كردند و دو گروه ديگر نرمال سالين دريافت نمودند. پس از گذشت 6 ساعت گروه هاي C و A، نرمال سالين و گروه هاي T و A+T، پودر دانه شنبليله با دوز mg/kg 1000را به صورت گاواژ دريافت كردند. دوازده ساعت پس از گاواژ دوم، موش ها كشته شده و بافت كبدي در فرمالين تثبيت و بررسي گرديد. نتايج: فعاليت آنزيم هاي آلانين آمينوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمينوترانسفراز (AST) گروه A نسبت به گروه C افزايش يافت (به ترتيب P 0/001 و P 0/01). هم چنين، استامينوفن باعث آسيب بافت كبد (نكروز، آپوپتوز، خونريزي و پرخوني) شد. تيمار موش هاي صحرايي با پودر دانه شنبليله سبب بازگشت اين تغييرات به سمت نرمال گرديد. نتيجه گيري: نتايج مطالعه نشان داد كه پودر دانه شنبليله مي تواند نقش محافظتي در برابر آسيب كبدي ناشي از استامينوفن داشته باشد.