مقايسه روش‌هاي مختلف آبياري بر صفات زراعي و فيزيولوژيك ارقام ذرت (Zea mays. L) در فصل‌هاي بهار و تابستان در شرايط آب و هوايي اهواز

جهت ارزيابي اثر روش هاي مختلف آبياري بر صفات اگروفيزيولوژيك ارقام ذرت دانه اي آزمايشي به صورت كرت خرد شده در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار طي سال هاي زراعي 94-1393 و 95-1394 در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اهواز اجرا شد. فاكتور اصلي شامل چهار روش آبياري مختلف و فاكتور فرعي شامل سينگل كراس 704، سينگل كراس 701 (كارون) و سينگل كراس 616 (مبين) بود. نتايج حاصل از تجزيه واريانس نشان داد كه در كشت بهاره و تابستانه اثر روش هاي مختلف آبياري و ژنوتيپ بر عملكرد و اجزاي عملكرد، كارايي اقتصادي و بيولوژيك مصرف آب، كلروفيل a و كلروفيل b معني دار بود. مقايسه كشت بهاره و تابستانه بيانگر برتري معني دار كشت تابستانه در صفات اندازه گيري شده بود. برتري سينگل كراس 704 نسبت به ساير رقم ها را در صفات اگروفيزيولوژيك را مي توان به پتانسيل عملكرد بالاتر، زودرسي و انطباق بيش تر با شرايط محيطي مرتبط دانست. نتايج مقايسه ميانگين نشان داد تيمار 2I (آبياري يك جوي چه در ميان طي مراحل 4 تا 12 برگي و 12 برگي تا ظهور ابريشم بلال و آبياري مرسوم از ظهور ابريشم بلال تا رسيدگي) كم ترين عملكرد و اجزاي عملكرد، كلروفيل a و b و كارايي مصرف آب (اعم از اقتصادي و بيولوژيك) را داشت و بيش ترين كاهش را در صفات اندازه گيري شده نسبت به تيمار 1I (آبياري مرسوم در كليه مراحل رشد) به خود اختصاص داد لذا اجراي كم آبياري در مراحل ابتدايي و مياني رشد (چهار برگي تا ظهور ابريشم بلال) توصيه نمي شود. مقايسه دو تيمار 3I و 4I نشان داد، آبياري يك در ميان جوي چه در مرحله 12 برگي تا ظهور ابريشم بلال (تيمار 3I) كم ترين كاهش را در عملكرد و اجزاي عملكرد نسبت به تيمار آبياري مرسوم (1I) نشان داد. به عبارتي كم آبياري در مرحله مياني رشد (12 برگي تا ظهور ابريشم بلال) و آبياري مرسوم در مراحل 4 تا 12 برگي و ظهور ابريشم تا رسيدگي كامل جهت مديريت كمبود منابع آب قابل توصيه است.