اثر تغييرپذيري تمرين بر كنترل پيش بينانۀ پاسچر در تكليف دسترسي

تكليف دسترسي يكي از تكاليف رايج براي بررسي سازوكارهاي يادگيري است و جزو تكاليف روزانۀ زندگي انسان به شمار مي رود. بهبود ثبات پاسچر مي تواند در عملكرد اين تكليف تاثير بگذارد. بدين منظور، هدف تحقيق حاضر مقايسۀ اثر تمرين ثابت (زمان واكنش ساده) و متغير تصادفي (زمان واكنش انتخابي) بر بهبود كنترل پيش بينانۀ پاسچر افراد سالم در تكليف دسترسي بود. در اين تحقيق، 16 دانشجوي دختر راست دست با ميانگين سني 3.18. ±27.18 مشاركت كردند. براي ارزيابي بزرگي كنترل پيش بينانۀ پاسچر از شاخص سرعت متوسط و جابه جايي مركز فشار پا با استفاده از صفحۀ نيرو قبل از شروع حركت دسترسي استفاده شد. نتايج تحليل واريانس تركيبي با اندازه گيري هاي تكراري در سطح معناداري P 0.05 نشان داد كه تمرين متغير تصادفي به افزايش جابه جايي و سرعت جابه جايي مركز فشار قبل از شروع حركت دسترسي منجر مي شود، ولي اين افزايش در آزمون اكتساب و يادداري معنادار نبود. بنابر يافته هاي اين مطالعه، مي توان نتيجه گرفت كه تمرين متغير تصادفي باعث افزايش ثبات پيش بينانۀ پاسچر شده است. اثر اين تمرين بر كنترل پيش بينانۀ پاسچر مي تواند در برنامه هاي توان بخشي به كارگرفته شود .