تأثير آني نواربندي عضلات چرخش‌دهندۀ خارجي و آبداكتور ران بر مؤلفه‌هاي نيروي عكس-العمل زمين طي دويدن

از نواربندي براي بهبود عملكرد عضلاني ورزشكاران استفاده مي شود. هدف اين مطالعه ارزيابي اثر آني نواربندي عضلات چرخش دهندۀ خارجي و آبداكتور ران بر مؤلفه هاي نيروي عكس العمل زمين در سه بعد، زمان رسيدن به اوج آنها، ايمپالس، جابه جايي مركز فشار، ميزان بارگذاري عمودي، و گشتاور آزاد طي فاز اتكاي دويدن بود. به اين منظور، 24 مرد سالم (سن: 24.6 ±2.5 ؛ جرم: 6/2 ±74/8 كيلوگرم؛ 7/9 ±177/1 سانتي متر) داوطلب شركت در اين تحقيق شدند. اطلاعات نيروي عكس العمل زمين به وسيلۀ صفحه نيرو كيستلر (ميزان نمونه برداري: 1000 هرتز) اندازه گيري شد. براي تحليل آماري از آزمون تي هم بسته استفاده شد. در مقايسه با حالت بدون نواربندي، نواربندي ران به طور معني داري سبب كاهش اوج نيروي تماسي و اوج فعال در طي فاز اتكاي دويدن شد (0/05 P؛ اندازه اثر پايين تا متوسط). اعمال نواربندي به ترتيب سبب افزايش و كاهش ميزان بارگذاري عمودي (به ميزان 19 درصد؛ 0/047=P؛ اندازۀ اثر متوسط) و اوج مقادير گشتاور آزاد (0/001 P؛ اندازۀ اثر پايين) شد. مقادير ايمپالس قداميخلفي و عمودي در طي حالت نواربندي بزرگ تر از وضعيت عدم استفاده از نواربندي بود (0/001 P؛ اندازۀ اثر پايين). يافته ها نشان داد نواربندي چرخشي و آبداكتوري ران مي تواند سبب بهبود ارزش هاي گشتاور آزاد شود، اما در ميزان بارگذاري عمودي طي فاز اتكاي دويدن اين گونه نيست.