طراحي معادله بومي برآورد توان هوازي با آزمون ميداني شش دقيقه پياده‌روي در كودكان سالم

مهم ترين شاخص تندرستي و آمادگي جسماني، توان هوازي (VO2max) است. دشواري اجرايي اندازه گيري آزمايشگاهي توان هوازي، موجب توسعه مدل هاي برآورد توان هوازي با آزمون هاي ورزشي ميداني شده است. هدف اين پژوهش طراحي معادله بومي برآورد توان هوازي با آزمون ساده و ايمن شش دقيقه پياده روي (6MWT) در كودكان بود. VO2max 192پسر سالم 8 تا 12ساله در آزمون بروس تعديل شده به روش آناليز گازهاي تنفسي اندازه گيري شد. آزمون 6MWT و متغيرهاي تركيب بدن به روش استاندارد اندازه گيري شد. از رگرسيون چندمتغيره براي طراحي معادله برآورد توان هوازي نسبي (ml/kg/min) استفاده شد. براي اعتبار سنجي معادله توان هوازي از روش همبستگي و مدل گرافيكي بلاندآلتمن استفاده شد. همبستگي بالايي ميان VO2max اندازه گيري شده به روش مستقيم و متغيرهاي مستقل مشاهده شد (P≤0.0001 ، 0/25-0/734=r). توان هوازي پسران با استفاده از وزن و آزمون 6MWT قابل برآورد بود (P≤0.001 ، ml/kg/min 2/74=SEE، 0/743= r^2) . صحت مدل بومي توان هوازي با همبستگي بالا ميان VO2max اندازه گيري شده و برآوردشده تاييد شد (P≤0.001 ، 0/861=r)؛ همچنين، مدل گرافيكي بلاندآلتمن حاكي از توافق بالا ميان VO2max اندازه گيري شده بود. به نظر مي رسد، مربيان ورزش و تندرستي با كاربست معادله بومي برآورد توان هوازي برمبناي آزمون 6MWT مي توانند به سادگي توان هوازي كودكان را اندازه گيري و بنابراين ارزيابي مناسبي از تاثير تمرين هاي ورزشي بر آمادگي قلبي-تنفسي ايشان در اختيار داشته باشند.