تاثير شش هفته تمرينات جسماني منتخب بر تعادل، كنترل قامت و عملكرد اندام تحتاني كودكان مبتلا به ميلومننگوسل

ميلومننگوسل پس از فلج مغزي شايع ترين نقص مادر زادي سيستم عصبي است كه موجب اختلال در عملكرد بسياري از ساختارهاي بدن مي شود. هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير شش هفته تمرينات جسماني منتخب بر تعادل، كنترل قامت و عملكرد اندام تحتاني كودكان ميلومننگوسلي بود. در اين مطالعه شبه آزمايشگاهي 10 پسر 10 تا 11 ساله مبتلا به ميلومننگوسل با ضايعه در سطوح L4-L5 كه مستقلاً قادر به ايستادن و برداشتن حداقل پنج گام بودند، انتخاب و پس از اخذ رضايت نامه كتبي از والدين در يك گروه تجربي قرار گرفتند. پيش و پس از شش هفته (چهار جلسه 60 دقيقه اي در هفته) انجام پروتكل تمريني محقق ساخته، متغيرهاي تعادل ايستا و پويا (مقياس تعادليPBS)، نوسانات پاسچر (دستگاه فوت اسكن)، زاويه كرانيوورتبرال گردن و دامنه حركتي زانو و ران (گونيامتر)، زاويه قوس پشتي (خط كش منعطف)، قدرت اكستنسورهاي تنه و زانو (دينامومتر) آزمودني ها اندازه گيري شد. اطلاعات با آزمون تي وابسته در نرم افزار SPSS 22 تحليل گرديد (P≤0/05). نتايج نشان دهندۀ تفاوت معنادار ميان پيش آزمون و پس آزمون در همه متغيرها به جز شاخص كلي نوسانات قامتي و قدرت اكستنسورهاي تنه (P≥0/05) بود. باتوجه به اثربخشي پروتكل تمريني استفاده شده، مي توان از اين پروتكل، براي بهبود وضعيت قامت، تعادل و عملكرد اندام تحتاني در توانبخشي مبتلايان ميلومننگوسل و افراد مشابه با اين افراد استفاده كرد.