مقايسۀ توانايي كاهش دز پرتو X توسط محافظ‌هاي ميكروكامپوزيت و نانوكامپوزيت بيسموت از طريق آزمون CT قفسه سينه

مقايسه ي بين محافظ هاي پرتوي با ضخامت ها و ساختارهاي مختلف (به ويژه اندازۀ ذرات متفاوت مواد سازنده ي آن ها) در انتخاب محافظ مطلوب براي بيمار جهت استفاده در آزمون هاي تصويربرداري پزشكي به ويژه سي تي اسكن كمك كننده است. در اين مطالعه به منظور ساخت محافظ هاي پرتويي كامپوزيت براي پستان، پودر بيسموت در دانه بندي هاي ميكرو و نانو با سيليكون مخلوط شد. ابعاد محافظ ها cm 20 × cm 20، ضخامت آن ها mm 1 و درصد وزني بيسموت در همه ي آ ن ها %10 بوده است. آزمون CT با دستگاه سي تي اسكن 16 مولتي اسلايس (TOSHIBA) با شرايط kVp 100، mA 50 و ضخامت اسلايس mm 0.5 و پيچ mm 1 و فانتوم قفسه سينه مؤنث با سايز پستان زن نرمال انجام گرفت. براي جلوگيري از ايجاد آرتيفكت در هنگام تصويربرداري، از يك لايه فوم به ضخامت cm 1 در زير محافظ ها و بر روي فانتوم استفاده گرديد. براي سنجش دز در نواحي سطح (معادل پوست) و لايۀ چهارم پستان فانتوم (معادل بافت غده اي) از قرص هاي TLD استفاده شد. نتايج نشان داد كه به كارگيري ميكروكامپوزيت بيسموت موجب كاهش %12و به كارگيري كامپوزيت نانوبيسموت باعث كاهش %18.4 در لايه پوست پستان گرديد و هر دو كامپوزيت به طور معني دار (P 0/05) موجب كاهش دز شدند. همچنين محافظ نوع نانوكامپوزيت بيسموت موجب كاهش بيشتر دز در مقايسه با نوع ميكروكامپوزيت بيسموت شد. به علاوه تغييرات نويز كمتري در تصاوير CT با محافظ نانوكامپوزيت مشاهده گرديد.