طراحي اتاق اسكن توموگرافي كامپيوتري و برآورد دز جذبي بيمار و كاركنان با استفاده از كد (MCNPX 2.6)

يكي از دستگاه هاي تشخيصي در تصويربرداري پزشكي، اسكن توموگرافي كامپيوتري است كه كاربرد فراوان دارد و اساس كار آن استفاده از پرتوهاي x است، از طرفي دزهاي خارجي حاصل از اين پرتوهاي يون ساز پس از سال ها از بازه ي تشخيص و درمان، خطر ابتلا به سرطان ثانويه را مي تواند به همراه داشته باشد كه از لحاظ ايمني و حفاظت در برابر پرتو قابل ملاحظه است. در اين مقاله از كد شبيه سازي كامپيوتري بر اساس روش مونت كارلو 2.6 MCNPX استفاده شد و با طراحي و شبيه سازي اتاق سي تي اسكن و با قرار دادن فانتوم مشابه انسان مرد 40 ساله MIRD در نقاط مختلف از اتاق سي تي شبيه سازي شده ميزان آهنگ دز جذبي براي فانتوم ها برآورد شد. در اين محاسبات ناحيه ايمن اتاق اپراتور و ناحيه غير ايمن شعاع 1 متري از چشمه برآورد شد، با تحليل نتايج به دست آمده بيشترين مقدار ميانگين آهنگ دز جذبي مربوط به فانتوم (1) در شبيه سازي اسكن ناحيه ي شكم و اندام هاي داخلي آن مانند مثانه و سپس پروستات در انرژي متداول120كيلو الكترون ولت به ترتيب 62.70 و 60.56 ميلي گري بر ساعت گزارش شد، كه اين ميزان دز جذبي از حد معيار پيشنهادي پروتكل هاي ICRP بيشتر است. لذا با طراحي حفاظ هاي سربي در ضخامت هاي متغير، راهكاري به منظور كاهش اثربخشي دزهاي جذبي پيشنهاد شد كه مي تواند جهت ارتقاي سطح ايمني پرتو براي بيماران مفيد واقع شود.