تمثيل، سمبول و استعاره در عاشقانه هاي فروغ فرخ زاد

Allegory, Symbol and Metaphor, Forough Farrokhzad's Romantic Poetry

فروغ فرخ زاد از آن گروه شاعراني است كه به زندگي او و حواشي آن بسيار پرداخته شده است. اما آثار او كم تر تجزيه و تحليل دقيق شده است. نگارنده مقاله همه اشعار او را با دقت مطالعه و بررسي كرده است و با توجه به دريافت خود و استفاده از منابع و مآخذ معتبر به بررسي كاربرد تمثيل «ظاهري و محتوايي»، سمبول «نماد» و استعاره «تشخيص و جان دار انگاري» در آثار اين شاعر پرداخته است و به اين نتيجه رسيده است كه فروغ بسيار زيبا و ويژه از سمبول هاي شخصي استفاده نموده است، و خاص خود شاعر مي باشد و علاوه بر آن به خوبي و مسلط از تمثيل و استعاره بهره گرفته است اما ميزان استفاده او از اين صورخيال هم از نظر كمي و هم از نظر كيفي در شعرهاي او كاملا سير صعودي داشته است. پس از شعر تولدي ديگر كه شاعر به كمال فكري و نوشتاري مي رسد تمثيل هاي او از نظر شكلي و محتوايي كاملا شكوفا مي شود كه بسيار جالب و قابل تامل است. استفاده او از تشخيص و جان دار انگاري نيز بسيار گسترده و قابل توجه است. كه نشان از آميختگي روح او با طبيعت بيرون است.

Forough Farrokhzad has been a poet whose life has been the focus of attention. Her works are seldom analyzed. The author of the article has made an attempt to analyze most of her poems from this perspective, with reference to their use of reputable sources to investigate the use of the allegory (external and abstract), symbols (ideogram) and metaphors (personification and animism) in the works of the poet. It is concluded that Forough is a very special person who has used symbols. After the birthday song is written by the poet and intellectual perfection. Her analogy is quite prosperous in terms of form and content that is very interesting and noteworthy. She seems to have made a very extensive use of diagnostic and significant and noticeable personifications.