مقايسه حافظه فعال كلامي و عملكرد مهاري قطعه پيشاني مغز در افراد دو زبانه و يك زبانه

مقدمه: دو زبانه بودن از ابتداي زندگي بر كاركرد هاي شناختي از جمله حافظه فعال و كاركردهاي مهاري قطعه پيشاني تاثير دارد. هدف: لذا پژوهش حاضر، با هدف مقايسه حافظه فعال كلامي و كاركردهاي مهاري قطعه پيشاني در دو گروه از جوانان دو زبانه و يك زبانه صورت گرفته است. روش: طرح پژوهش حاضر علي مقايسه اي بود. جامعه آماري شامل دانشجويان دختر دو زبانه(آذري زبان فارس زبان) و يك زبانه(فارس زبان) دانشگاه شهيد مدني آذربايجان(تبريز) در سال 95-1394 بود. به اين منظور 30 دانشجوي دختر دو زبانه و 30 دانشجوي دختر يك زبانه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، آزمون هاي رايانه اي بودند. جهت اندازه گيري كاركرد مهاري قطعه پيشاني از تكليف رايانه اي استروپ و براي اندازه گيري حافظه فعال از تكليف رايانه اي نرم افزار آزمايشگاهي روانشناسي شناختي استفاده شد. داده ها به كمك 22 SPSS و با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي و آزمون استنباطي t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش نشان دادند كه عملكرد حافظه فعال كلامي افراد دو زبانه و يك زبانه جوان تفاوت معنادار (p 0/05) ندارد. و عملكرد مهاري قطعه پيشاني مغز در افراد دو زبانه و يك زبانه جوان تفاوت معنادار (p 0/05) دارد. نتيجه گيري: براساس اين يافته ها مي توان نتيجه گرفت كه دو زبانگي باعث افزايش عملكرد حافظه فعال كلامي نمي شود. طرفي ديگر دو زبانگي باعث افزايش عملكرد افراد دو زبانه در عملكرد مهاري قطعه پيشاني مغز مي شود، در واقع افراد دو زبانه در انجام تكاليف مربوط به كاركرد اجرايي مهار، برتر از افراد يك زبانه هستند.