اثربخشي افزايش خودكارآمدي زايمان به شيوه واقعيت درماني بر انتخاب روش زايمان واژينال در زنان باردار

مقدمه و هدف: يكي از مهم ترين عوامل تأثيرگذار بر انتخاب روش زايمان طبيعي در زنان باردار خودكارآمدي زايمان است. هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي افزايش خودكارآمدي زايمان به شيوه واقعيت درماني بر انتخاب روش زايمان واژينال در زنان باردار نخست زا بود. مواد و روش ها: روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون-پس آزمون با گروه كنترل است. جمعيت تحت مطالعه شامل 39 زن باردار ساكن شهرستان نوشهر بودند كه سن حاملگي 4 هفته و بالاتر داشتند، روش سزارين انتخابي را جهت زايمان برگزيده و براي مراقبت مامايي طي دي ماه تا اسفندماه 96 به مراكز بهداشت شهري و روستايي مراجعه كردند. نمونه به شيوه غير تصادفي هدفمند انتخاب و در دو گروه مداخله (20) و كنترل (19) نفر تصادفي گمارده شدند. واقعيت درماني در 8 جلسه 1.5 ساعته دو بار در هفته براي گروه مداخله اجرا شد. از پرسشنامه خودكارآمدي زايمان لويي (CBSEL) براي جمع آوري داده ها و براي تحليل داده ها از تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج: بعد از واقعيت درماني، خودكارآمدي زايمان در افراد گروه مداخله در مقايسه با گروه كنترل افزايش معني داري نشان داد (P 0/01). نمره خودكارآمدي زايمان زناني كه پس از واقعيت درماني تصميم به انجام زايمان واژينال گرفتند به طور معناداري بيشتر از افرادي بودند كه همچنان انجام زايمان به روش سزارين را براي ختم حاملگي در نظر داشتند (P 0/05). نتيجه گيري: واقعيت درماني را مي توان براي افزايش خودكارآمدي زايمان به كاربرد كه خود مي تواند بر انتخاب شيوه زايمان واژينال تأثير مثبت داشته باشد.