مقايسه پتانسيل تكثيري سلولهاي بنيادي مشتق از بافت چربي ناحيه دنبه، اينفرا پاتلا و زير پوستي در مدل حيواني گوسفند

مقدمه و هدف: سلولهاي بنيادي از منابع مختلفي به دست مي آيند و به دليل نقش آنها در درمان و بهبود بافت هاي آسيب ديده شناسايي منابع سلولهاي بنيادي و بررسي آنها از نظر پژوهشگران بسيار با اهميت مي باشد، لذا هدف از اين مطالعه شناسايي منابع بافتي ايده آل و به دست آوردن سلولهاي بنيادي با پتانسيل تكثيري و تمايزي مناسب مي باشد.مواد و روش ها: نمونه بافت در كشتارگاه از ناحيه دنبه، زير جلدي و اينفراپاتلاي گوسفند نر با سن 2 ساله برداشته شد و نمونه ها در آزمايشگاه تكه تكه شدند و تحت تأثير آنزيم كلاژناز قرار گرفتند؛ و سلولها با لام نئوبار زير ميكروسكوپ اينورت شمارش شدند و به تعداد 105 سلول به هر فلاسك كشت داده شدند و براي تعيين مدت دو برابر شدن سلولها از فرمول پترسون Td=Tlg2/lg(Nt/N0) استفاده شد. داده ها با استفاده از آناليز واريانس تحليل شدند (P 0/05).نتايج: يافته ها نشان دادند كه سلولهاي بنيادي به دست آمده از هر سه ناحيه در پاساژهاي اوليه توان تكثيري و مورفولوژي مشابه به هم داشتند ولي در پاساژهاي بالاتر، سلولهاي به دست آمده از بافت چربي ناحيه اينفراپاتلا در مقايسه با سلولهاي زيرپوستي و دنبه در مدت زمان كمتري به ظرفيت تكثيري 80%(confluenc) رسيدند.نتيجه گيري: نتيجه گيري مي شود كه سلولهاي بنيادي ناحيه ايفرا پاتلا در مقايسه با سلولهاي بافت چربي ساير نواحي، براي مدت طولاني پتانسيل تكثيري خودشان را حفظ مي كنند لذا بافت چربي ناحيه اينفرا پاتلا يك منبع ايده ال براي تهيه سلولهاي بنيادي مي تواند باشد.