مقايسه اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي فعال، غيرفعال و چندحسي بر يادآوري كودكان داراي نيازهاي ويژه ذهني

هدف: هدف پژوهش حاضر، مقايسه ء اثربخشي آموزش راهبردهاي شناختي (فعال و غيرفعال) و چندحسي بر يادآوري كودكان داراي نيازهاي ويژهء ذهني است. روش: پژوهش حاضر، نيمه تجربي و از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل است و دانش آموزان پسر داراي ناتواني ذهني خفيف پايهء چهارم مدارس استثنايي شهر كرج به عنوان جامعه ي مورد مطالعه انتخاب شدند. تعداد نمونه، 60 نفر و روش نمونه گيري هدفمند بود كه به شكل تصادفي در سه گروه آزمايش و يك گروه گواه قرار گرفتند. يافته ها: داد ه هاي پژوهش با استفاده از آمار توصيفي و تحليل واريانس يك راهه و آزمون پيگيري توكي تحليل شد. يافته ها نشان داد كه هر سه گروه آزمايشي در مقايسه با گروه گواه، بهبودي معناداري در يادآوري داشتند. هم چنين، يافته ها نشان داد كه بين گروه شناختي فعال چندحسي با گروه شناختي فعال، از نظر اثربخشي تفاوت معني دار وجود ندارد. اما، بين ميانگين گروه شناختي فعال چندحسي با گروه شناختي غيرفعال، هم چنين، گروه شناختي فعال با گروه شناختي غيرفعال تفاوت معني دار وجود دارد و اين تفاوت به نفع گرو هاي شناختي فعال چندحسي و شناختي فعال بود. نتيجه گيري: نتايج نشان مي دهد كه آموزش راهبردهاي شناختي فعال در يادآوري كودكان داراي ناتواني ذهني، بيشتر از آموزش غيرفعال مؤثر است و يادآوري بهتري را سبب مي شود.