اثربخشي روش آموزشي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي در ارتقاي تعامل مادر-كودك در مادران دانش‏ آموزان كم توان ذهني

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي روش آموزشي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي در ارتقاي تعامل مادركودك (پذيرش فرزند، بيش حمايت گري، سهل گيري، طرد فرزند) در مادران دانش آموزان كم توان ذهني انجام شد. روش: اين پژوهش به لحاظ هدف كاربردي و نحوۀ گردآوري اطلاعات از نوع نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش را كليه مادران دانش آموزان كم توان ذهني مدارس استثنايي شهر اردبيل در سال تحصيلي 92-1391 تشكيل دادند. 48 نفر از مادران دانش آموزان كم توان ذهني به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شده و سپس در دو گروه به صورت تصادفي جايگزين شدند. يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي در ارتقاي تعامل مادر-كودكِ مادران دانش آموزان كم توان ذهني مؤثر است. نتيجه گيري: اين يافته نشان مي دهد كه مي توان از روش هاي كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي براي ارتقاي تعامل مادركودك در مادران دانش آموزان كم توان ذهني استفاده كرد.