فراتحليل مطالعات اثربخشي روش‌هاي يادگيري مشاركتي بر بازده‌هاي تحصيلي دانش‌آموزان استثنايي

هدف: پژوهش حاضر با هدف تركيب مطالعات انجام شده در حوزه اثربخشي روش هاي يادگيري مشاركتي بر بازده تحصيلي كودكان استثنايي انجام شده است. روش: روش مورد استفاده در اين پژوهش فراتحليل مي باشد. جامعه آماري شامل مطالعات در دسترس مرتبط بود كه در فاصله سال هاي 1370 تا 1392 در داخل كشور به صورت مقاله تمام متن و پايان نامه در پايگاه هاي اطلاعاتي (Noormags، Magiran، SID و Irandoc) در دسترس بودند. به منظور جمع آوري اطلاعات از چك ليست مشخصات طرح هاي پژوهشي (مصرآبادي، 1389) استفاده شد. پس از بررسي ملاك هاي ورود و خروج، 19 اندازه اثر از 7 مطالعه داراي شرايط فراتحليل، به دست آمد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از تحليل حساسيت، نمودار قيفي، مدل هاي ثابت و تصادفي و تحليل ناهمگني با استفاده از نرم افزار CMA استفاده گرديد. يافته ها: تحليل اطلاعات حاصل از پژوهش ها نشان داد كه روش هاي يادگيري مشاركتي بر بازده هاي تحصيلي دانش آموزان استثنايي داراي اثربخشي مثبتي مي باشند. به طوري كه پس از حذف سه اندازه اثر پرت مقدار اندازه اثر تركيبي براي مدل اثرات ثابت (مدل انتخاب شده براي اين فراتحليل) برابر با 0/761 به دست آمد كه از لحاظ آماري معنادار بود (0/01 P). نتيجه گيري: بنابراين مي توان گفت كه روش هاي يادگيري مشاركتي در بازده تحصيلي كودكان استثنايي مؤثر بوده است.