تأثير برنامۀ ماساژ و سرمادرماني بر ميزان اسپاستيسيتي و دامنۀ حركتي اندام فوقاني كودكان فلج مغزي

هدف: تحقيق حاضر با هدف تأثير برنامۀ ماساژ و سرما درماني بر ميزان اسپاستيسيتي و دامنۀ حركتي اندام فوقاني كودكان فلج مغزي انجام شد. روش: راهبرد اين تحقيق نيمه تجربي و روش آن باليني بود كه 15 كودك فلج مغزي اسپاستيك بطور غيرتصادفي هدفمند انتخاب شدند و در سه گروه 5 نفري ماساژ، سرمادرماني و كنترل قرار گرفتند. گروه هاي ماساژ و سرمادرماني به مدت ۸ هفته و سه جلسه در هفته قبل از به كاربردن برنامه هاي توانبخشي و كار درماني دستورالعمل ماساژ و سرما درماني را دريافت كردند. گروه كنترل همان برنامه توانبخشي و كاردرماني كه معمولاً قبل از آغاز تحقيق دريافت مي كردند را ادامه دادند. تفاوت درون گروهي از طريق آزمون تي وابسته و تفاوت بين گروهي ازطريق تحليل واريانس يكطرفه مورد آزمون قرار گرفت و در صورت وجود اختلاف معني دار بين گروه ها از آزمون تعقيبي توكي استفاده گرديد. يافته ها: نتايج درون گروهي، بهبودي در ميزان اسپاستيستي عضلات و دامنۀ حركتي مفاصل اندام فوقاني در هر دو گروه ماساژ و سرما را نشان داد (0/05 p )، در حالي كه نتايج بين گروهي بجز بهبودي در دامنۀ حركتي مفصل آرنج گروه سرما و بهبودي دامنۀ حركتي مفصل مچ دست گروه ماساژ هيچ گونه اختلاف معناداري در ساير پارامترها نسبت به گروه كنترل در پس آزمون نشان نداد. نتيجه گيري:به نظر مي رسد كه اضافه نمودن هر كدام از برنامه هاي ماساژ و سرمادرماني به برنامه هاي توانبخشي و كاردرماني بر بهبود دامنۀ حركتي اندام فوقاني كودكان 7 تا 12 فلج اسپاستيك تأثير دارد ليكن بر ميزان اسپاستيسيتي عضلات اين افراد تأثير ندارد.