تحليل انسجام در متون كتاب‌هاي فارسي دبستان دانش‌آموزان كم‌توان ذهني بر اساس مدل هليدي و حسن

هدف: اين مقاله در نظر دارد تا وقوع انواع ابزارهاي انسجام واژگاني را در كليه كتاب هاي فارسي مقطع دبستان ويژه دانش آموزان كم توان ذهني در سال تحصيلي 1392-1391 را بررسي كند. روش: روشي كه براي تحليل متون به كار رفته است، بر اساس مدلي است كه توسط هليدي و حسن (1976) پيشنهاد شده است. داده هاي اين تحقيق يعني متون، از كتاب هاي فارسي دبستان ويژه دانش آموزان كم توان ذهني گرفته شده اند. مقطع دبستان براي دانش آموزان كم توان ذهني در كل 6 پايه دارد كه براي هر پايه، يك كتاب فارسي تدوين شده است. در پژوهش حاضر جهت تجزيه و تحليل داده ها و پاسخ گويي به سؤال هاي تحقيق از نرم افزار SPSS و آزمون همبستگي تاوكندال استفاده شده است. يافته ها: با افزايش سطح پايه تحصيلي، تغييري در كتاب هاي فارسي دبستان ويژه دانش آموزان كم توان ذهني از نظر انواع انسجام واژگاني ديده مي شود كه از لحاظ معناداري با هم فرق دارند. نتيجه گيري: تغييري كه همگام با افزايش سطح پايه تحصيلي در كتاب هاي فارسي دبستان ويژه دانش آموزان كم توان ذهني صورت مي گيرد، در مورد مقوله هاي كلمه مكرر، فراشمول و همنشيني معنادار نيست، اما در مورد مقوله هاي ديگر از جمله اسم عام و ترادف معنادار است، بدين صورت كه با افزايش سطح پايه تحصيلي، بسامد وقوع ابزارهاي ترادف و اسم عام در متون افزايش مي يابد، اما بسامد وقوع كلمه مكرر، همنشيني و فراشمول، تغيير معناداري پيدا نمي كند.