بررسي شاخص‌هاي همكاري‌هاي علمي دندانپزشكان ايراني در مقالات نمايه شده در پايگاه استنادي Scopus در سال‌هاي 2014-2010

زمينه و هدف: با اندازه گيري توليدات علمي، مي توان تصويري واقعي از چگونگي فعاليت هاي علمي يك كشور ارايه كرد. در همين ارتباط، حاصل كار مشترك پژوهشگران براي دستيابي به اهدافي مشخص و معين كه به نوعي توليد علم و اطلاعات علمي است، همكاري هاي علمي و پژوهشي تعريف مي گردد. بنابراين هدف از اين مطالعه تعيين همكاري هاي علمي نمايه شده دندانپزشكان ايراني، در پايگاه استنادي Scopus در فاصله سال هاي 2014-2010 بود. روش بررسي: جامعه پژوهش شامل كليه مقالات علمي حوزه دندانپزشكي ايران مي باشد كه در طي سال هاي مذكور در پايگاه Scopus نمايه شده اند. در نهايت نتايج با استفاده از آمار توصيفي در قالب نمودار و جداول ارايه گرديد. يافته ها: با مطالعه 1282 مدرك مشخص شد كه توليدات علمي نمايه شده نويسندگان ايراني حوزه دندانپزشكي در پايگاه Scopus طي سال هاي 2010-2014رو به افزايش بوده است. همچنين دانشگاه علوم پزشكي تهران به عنوان پركارترين دانشگاه شناخته شد. ميزان شاخص، درجه و ضريب همكاري در طي سال هاي 2010-2014 به ترتيب 23/4، 97/0و 71/0 بود كه مي توان گفت از مقادير نسبتاً بالايي برخوردار است. بيشترين مقالات در طي سال هاي مورد مطالعه، مربوط به همكاري هاي علمي چهار نويسنده اي بوده و پس از آن مقالات سه نويسنده اي در رتبه دوم و مقالات پنج نويسنده اي در رتبه سوم بود. بررسي ها نشان داد كمترين تعداد مقالات نيز مربوط به مقالات نويسندگان در گروه هاي 9 نفره و بيشتر است. نتيجه گيري: با استناد به نتايج اين مطالعه مي توان اين گونه نتيجه گيري كرد كه روند توليدات علمي حوزه دندانپزشكي رو به پيشرفت است. به علاوه نتايج نشان دهنده تمايل نويسندگان و پژوهشگران ايراني حوزه دندانپزشكي به همكاري علمي و توليد علم به صورت گروهي مي باشد.