نمودهاي جديد اختلال نقص توجه/ بيش‌فعالي در آيينۀ باندهاي فركانسي الكتروانسفالوگرافي كمّي: رويكرد نظري معاصر

هدف: هدف اين پژوهش، بررسي مروري نمودهاي اختلال نقص توجه/ بيش فعالي براساس باندهاي فركانسي الكتروانسفالوگرافي كمّي بود. روش: در اين مطالعه، به منظور تعيين تفاوت رويكردهاي نظري نوين در تشخيص و طبقه بندي اختلال نقص توجه/بيش فعالي از روش تحليلي و تفسيري استفاده شد. يافته ها: تحليل نظري نشان داد كه در يك دهۀ اخير، مطالعات متمركز بر فعاليت مغز افراد مبتلا به اختلال نقص توجه/ بيش فعالي رو به گسترش بوده است و به رغم اينكه دي اس ام5 سه فنوتيپ باليني اختلال نقص توجه/ بيش فعالي شامل مشكلات توجهي، نوع بيش فعالي/ تكانشگري و نوع تركيبي را مشخص كرده است، با اين حال، يك طبقه بندي طيفي الكتروانسفالوگرافي كمّي از جمعيت اختلال نقص توجه/ بيش فعالي پديد آمده است. اين طبقه بندي چهار زيرگروه اصلي را دربرمي گيرد: زيرگروه اول (افزايش نابهنجار طيف فركانسي دلتاتتا در قسمت مركز يا سنترال فرونتال)، زيرگروه دوم (افزايش نابهنجار ريتم تتا در قسمت مياني فرونتال)، زيرگروه سوم (افزايش نابهنجار فعاليت بتا در قسمت فرونتال) و زيرگروه چهارم (فعاليت بسيار زياد و افراطي آلفا در كانال هاي فرونتال، مركزي و پسين). نتيجه گيري: هرچند، شواهد پژوهشي به طور غيرمستقيم، مؤيد اين طبقه بندي است، اما تحكيم آن در نظام هاي تشخيصي نيازمند مطالعات دامنه دار است كه در مرور حاضر، تصريح مباني نظري و عملي اين رويكرد، مورد امعان نظر قرار گرفته است.