بررسي ميزان كاهش تورك در اباتمنت‌هاي كست شونده با آلياژ كروم كبالت پس از اعمال بارگذاري دوره‌اي

زمينه و هدف: جهت موفقيت كلينيكي پروتز هاي متكي بر ايمپلنت، تطابق اجزا متقابل و ثبات تورك اعمال شده به پيچ مجموعه ايمپلنت، تحت نيروهاي اكلوزالي مكرر ضروري است. هدف از اين مطالعه بررسي ميزان كاهش تورك در اباتمنت هاي كست شونده با آلياژ كروم كبالت پس از اعمال بارگذاري دوره اي بود. روش بررسي: مرحله كستينگ توسط آلياژ كبالت كروم براي تعداد 10 عدد اباتمنت كست شونده با ابعاد و ارتفاع مشابه انجام شد. براي هر نمونه يك عدد ايمپلنت، به صورت عمود در آكريل مانت شده و پيچ هاي اباتمنت ها با تورك NCm 30 بر روي ايمپلنت مربوط به خود بسته شده و پس از 10 دقيقه باز شدند. ميزان كاهش تورك در بازكردن اباتمنت ها براي هر نمونه ثبت شد. مجدداً اباتمنت ها با تورك مشابه بر روي ايمپلنت مربوط به خود بسته شده و اين بار نمونه ها تحت بارگذاري دوره اي قرار گرفتند. ميزان كاهش تورك پس از بارگذاري براي هر نمونه اندازه گيري و ثبت شد. آناليز آماري t-test براي اعداد به دست آمده از گروه ها انجام شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان دادند كه ميزان درصد كاهش تورك قبل از بارگذاري دوره اي به طور معني داري (P 0.001) كمتر از ميزان درصد كاهش تورك پس از بارگذاري مي باشد. نتيجه گيري: در قطعات ايمپلنتي عدم تطابق اباتمنت هاي ريختگي با سطح متقابل، مي تواند باعث كاهش درصد تورك اوليه قبل و بعد از بارگذاري شود. با اين حال مناسب تر است كه تفسير نتايج حاصل از اين مطالعه محدود به ميزان شل شدن پيچ اباتمنت هاي مذكور باشد تا اينكه مستقيماً به شكست هاي كلينيكي در استفاده از اين نوع اباتمنت نسبت داده شوند.