اثربخشي تقليد حركتي غيرگفتاري بر طول گفتار كودكان 8-16 ساله داراي اختلالات طيف اتيسم

هدف: اين پژوهش به منظور بررسي اثربخشي تقليد حركتي غيرگفتاري بر طول گفتار كودكان 8-16 ساله داراي اختلالات طيف اتيسم صورت گرفت. روش: جامعه آماري اين پژوهش را كليه كودكان داراي اختلالات طيف اتيسم رده سني 8-16 ساله شهرستان مياندوآب تشكيل دادند كه از بين آنها 30 كودك به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل جاي داده شدند. طرح پژوهش، طرح پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل و پيگيري بود. در اين پژوهش از مقياس درجه بندي كودكان داراي اتيسم (CIRS)، بسته تقليد حركتي غيرگفتاري و بسته تصاوير داستان هاي كوتاه استفاده شد. از روش اندازه گيري مكرر نيز براي تحليل داده ها استفاده گرديد. يافته ها: يافته ها نشان داد كه تقليد حركتي غيرگفتاري در سطح 0.01 P در افزايش طول گفتار كودكان داراي اختلالات طيف اتيسم مؤثر است. نتيجه گيري: با توجه به مزاياي تقليد حركتي غيرگفتاري در درمان كودكان داراي اختلالات طيف اتيسم پيشنهاد مي شود اين روش درماني در كنار روش هاي مرسوم در زمينه اتيسم به والدين و معلمان كودكان اتيسم آموزش داده شود.