سنجش قوت ابعاد دهگانۀ رضايت زناشويي در والدين داراي كودكان اتيسم

هدف: اين مطالعه با هدف سنجش قوت ابعاد دهگانۀ رضايت زناشويي در والدين كودكان داراي اتيسم انجام شد. پژوهش حاضر در زمرۀ پژوهش هاي توصيفي (پس رويدادي) به شمار مي آيد. روش: جامعه آماري پژوهش حاضر را كليه والدين دانش آموزان داراي اتيسم مقطع پيش دبستان و دبستان در سال تحصيلي 1392-1393 شهر مشهد تشكيل مي داد. نمونه مورد مطالعه تعداد 95 زوج از اين والدين بود كه به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. براي سنجش رضايت زناشويي والدين از پرسش نامه رضامندي زوجيت افروز استفاده شد. داده ها با استفاده از تحليل واريانس، آزمون تي و آزمون فريدمن تحليل شد. يافته ها: نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين مطلوب انديشي، رفتارهاي شخصي، حل مسئله، اوقات فراغت، تعامل احساسي و رضايت زناشويي كلي پدران و مادران تفاوت معناداري وجود دارد، به طوري كه مادران ميانگين بالاتري نسبت به پدران داشتند. همچنين بر اساس يافته هاي اين مطالعه ميانگين رضايت مادران و پدران بسيار پايين تر از حد متوسط بود. در مورد نقاط قوت رضايت نيز بالاترين رتبه هم در زنان و هم در مردان مربوط به رفتارهاي شخصي بود. به عبارتي هم در زنان و هم در مردان اين بعد از رضايت در سطح مطلوبي قرار داشت. اين در حالي است كه كمترين ميزان رضايت در مؤلفه روش حل مسئله بود. نتيجه گيري: پيشنهاد مي گردد براي والدين كودكان داراي اتيسم با توجه به نقاط ضعف و قوت مشخص شده بسته هاي آموزشي به صورت گام به گام براي استفاده در مراكز درماني به منظور انجام مداخلات لازم به كار گرفته شود.