اثربخشي قصه‌گويي تصويري بر كاهش رفتارهاي برون‌نمود و درون‌نمود كودكان با اختلال نافرماني مقابله‌اي

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير قصه گويي تصويري بر كاهش رفتارهاي برون نمود و درون نمود كودكان با اختلال نافرماني مقابله اي انجام گرفت. روش: اين پژوهش به صورت نيمه آزمايشي (پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل به همراه پيگيري) انجام گرفت. در اين پژوهش جامعه آماري شامل كودكان مقطع ابتدايي با اختلال نافرماني مقابله اي شهر تهران بوده است. جهت اجراي پژوهش تعداد 22 كودك مقطع ابتدايي مراجعه كننده به مركز آموزشي و درماني كه با اختلال نافرماني مقابله اي تشخيص داده شده بودند به صورت نمونه گيري هدفمند در پژوهش مشاركت كردند. سپس جهت ارزيابي پيش آزمون و قبل از اجراي مداخله، والدين چك ليست رفتاري كودكان را تكميل كردند. در مرحله بعد براي گروه آزمايشي 13 جلسه مداخله قصه گويي تصويري اجرا گرديد و گروه كنترل نيز تحت شرايط انتظار قرار گرفت. در انتهاي مداخله نيز پرسش نامه مذكور در مراحل پس آزمون و پيگيري توسط والدين تكميل شد. داده هاي حاصل از ارزيابي پرسش نامه از طريق آزمون هاي آماري كوواريانس چندمتغيره و تك متغيره مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه روش قصه گويي تصويري در كاهش رفتارهاي برون نمود به صورت معنادار در مراحل پس آزمون و پيگيري مؤثر بوده است؛ ولي در كاهش رفتارهاي درون نمود صرفاً در مرحله پس آزمون مؤثر بوده و در مرحله پيگيري تغيير معناداري ايجاد نشده است. نتيجه گيري: قصه گويي تصويري مي تواند به عنوان روشي مداخله اي براي كاهش رفتارهاي برون نمود كودكان مورد استفاده قرار گيرد. همچنين در صورت اجراي مستمر اين روش امكان كاهش رفتارهاي درون نمود نيز وجود دارد.