مطالعه تأثيركلرفنيرامين در بيهوشي موش سوري با پروپوفول

مقدمه: پروپوفول يكي از داروهاي بيهوشي تزريقي است كه به عنوان سداتيو در اعمال جراحي به صورت گسترده استفاده مي شود. هدف از تحقيق حاضر بررسي فعاليت ضد دردي كلرفنيرامين و مقايسه آن با مرفين و فنتانيل (داروهاي مخدر) در بيهوشي داخل صفاقي موش هاي سوري با پروپوفول است. روش بررسي: 40 سر موش سوري بالغ نر به چهار گروه تقسيم شدند. بيهوشي با تزريق داخل صفاقي تركيبات مختلف القاء شد كه شامل گروه هاي زير بودند: گروه يك (نرمال سالين و پروپوفول)، گروه دو (كلرفنيرامين و پروپوفول)، گروه سه (مرفين و پروپوفول) و در نهايت گروه چهار (فنتانيل و پروپوفول). نتايج: زمان بيهوشي جراحي در گروه يك (5/3 ±7/12) كمتر از گروه هاي دو (4/4 ±3/23)، سه (5/6 ±2/25) و چهار (7/3 ±4/27) بود (05/0 P lt;). درجه درد پنجه پا در گروه اول (5/0 ±7/2) با گروه دوم (7/0 ± 8/1) اختلاف آماري معني دار داشت. درصد مهار گروه دوم (97/53) بيشتر از گروه اول (31/37) و كمتر از گروه سوم (73/88) و چهارم (06/84) بود. ميزان تنفس در كليه گروه ها نسبت به مقدار پايه تنفس عادي (3/6 ±9/148) كاهش معني دار داشت. نتيجه گيري: بر پايه نتايج مطالعه حاضر به نظر مي رسد كه داروهاي مخدر مرفين و فنتانيل در تركيب با پروپوفول بي دردي و بيهوشي خوبي را در موش سوري ايجاد مي كنند. در مقايسه با مرفين و فنتانيل، اثرات بي دردي كلرفنيرامين ضعيف تر است. بنابراين كلرفنيرامين (آنتاگونيست H1) مي تواند در موش سوري به عنوان داروي ضد درد و پيش بيهوشي در اعمال جراحي كه نياز به ضد درد قوي نيست استفاده شود.