ارزيابي تاثير عامل محدوديت مالي بر توان تبيين بازده سهام توسط مدل‌هاي سه عاملي فاما و فرنچ، چهارعاملي كارهارت و پنج عاملي فاما و فرنچ

پيش بيني نرخ بازده سهام و قيمت گذاري اوراق بهادار همواره به عنوان يكي از مهم ترين مسائل بازارهاي مالي مطرح بوده است. در اين پژوهش به يكي از عوامل اثر گذار بر بازده سهام يعني محدوديت مالي شركت پرداخته شده است و به طور خاص، تاثير عامل محدوديت مالي بر توان تبيين بازده سهام توسط مدل هاي سه عاملي فاما و فرنچ، چهارعاملي كارهارت و پنج عاملي فاما و فرنچ مورد بررسي قرار گرفته است. شاخص محدوديت مالي شركت با استفاده از رگرسيون لاجيت رتبه اي برآورد شده است. نمونه آماري، متشكل از 120 شركت پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، طي دوره ي زماني 1387 الي 1394 است. يافته هاي پژوهش حاكي از اين است كه بازده سهام شركت هاي داراي محدوديت مالي با هم حركت مي كنند. يعني محدوديت مالي بيانگر يك بعد ريسك مشترك و سيستماتيك است. به علاوه، با اضافه كردن عامل محدوديت مالي به مدل هاي سه عاملي فاما و فرنچ و چهارعاملي كارهارت، توان اين مدل ها در تبيين بازده سهام افزايش مي يابد. اما شواهدي دال بر اينكه افزودن عامل محدوديت مالي به مدل پنج عاملي فاما و فرنچ، توان تبيين بازده سهام توسط اين مدل را افزايش مي دهد، يافت نشد.