مطالعه اثرات پودر باميه (Abelmoscus Esculentus) بر هيستولوژي بافت كبد و شاخص‌هاي بيوشيميايي سرم موش صحرايي ديابتي HFD/STZ

مقدمه: ديابت نوع 2، نوعي بيماري متابوليكي است كه با هيپرگليسمي، هيپرليپيدمي و اختلال عملكرد كبد مرتبط مي باشد. هدف از مطالعه حاضر، ارزيابي اثرات محافظتي پودر باميه بر روي آسيب كبدي در موش هاي ديابتي نوع 2 (HFD/STZ) است. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي 25 سر موش صحرايي ماده با نژاد ويستار و با ميانگين وزني (g 220200) به طور تصادفي به 5 گروه تقسيم شدند: 1) گروه كنترل: موش هايي كه با غذاي استاندارد تغذيه شدند، 2) موش هاي سالمي كه به مدت 4 هفته پودر باميه (mg/kg200) دريافت كردند، 3) گروه ديابتي(HFD/STZ): موش هايي كه با رژيم چربي بالا (60%) به مدت 4 هفته تغذيه شدند و سپس به آن ها دوز پاييني از استرپتوزوتوسين (mg/kg35) تزريق شد، 4) موش هاي ديابتي كه به مدت 4 هفته پودر باميه (mg/kg200) دريافت كردند، 5): موش هاي ديابتي كه به مدت 4 هفته متفورمين (mg/kg200) دريافت كردند. در انتهاي آزمايش پارامترهاي بيوشيميايي در سرم اندازه گيري شدند. نمونه هاي كبد برداشته شدند و برش هاي 6-5 ميكرومتري تهيه و با H E و سودان بلك رنگ آميزي شد. نتايج: نتايج نشان داد كه همه پارامترهاي بيوشيميايي به جز HDL-C و انسولين سرم، در موش هاي ديابتي HFD/STZ افزايش يافتند در حالي كه در گروه تيمار شده با پودر باميه، در مقايسه با گروه ديابتي كم شده بودند (05/0 p ). تغييرات ساختاري كبد در گروه هاي ديابتي تيمار شده با پودر باميه و متفورمين بهبود يافته بود. نتيجه گيري: يافته هاي ما اثرات ضد هيپرگليسمي و هيپوليپيدميك پودر باميه را تائيد كرد؛ بنابراين به نظر مي رسد نقش مهمي در مديريت ديابت نوع 2 داشته باشد.