ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ اﺛﺮات ﻣﺤﺎﻓﻈﺖﮐﻨﻨﺪﮔﯽ ﮐﺒﺪي ﻧﺎﻧﻮﻣﯿﺴﻞ ﮐﻮرﮐﻮﻣﯿﻦ ﺑﺎ ﮐﻮرﮐﻮﻣﯿﻦ و ﺳﯿﻠﯽﻣﺎرﯾﻦ در ﺳﻨﺪرم ﮐﺒﺪ اﻟﮑﻠﯽ ﻣﺰﻣﻦ در ﻣﻮش ﺳﻮري

Hepatoprotective Effects of Curcumin Nanomicells in Alcohol-induced Liver Injury: Comparison with Curcumin and Silymarin in Mice Model

مقدمه: كوركومين داراي اثرات كلينيكي ارزشمندي بر كبد است اما جذب ضعيف، متابوليسم سريع و عوارض جانبي دوزهاي بالاي آن در اثربخشي آن جهت پيشگيري و درمان بيماري‌ها محدوديت فراواني ايجاد نموده است. هدف: در اين تحقيق، اثرات حفاظتي و ترميم‌كنندگي نانوميسل كوركومين بر آسيب كبدي ناشي از مصرف مزمن اتانول، با كوركومين و سيلي‌مارين در مدل موش سوري مقايسه شد. روش بررسي: تعداد 42 سر موش سوري ماده، در 8 گروه تقسيم‌بندي شدند و وضعيت اين گروه‌ها بر اساس شاخص‌هاي كلينيكي، بيوشيميايي (ALT، AST، ALP و LDH) و هيستوپاتولوژيك پس از 60 روز در پايان مطالعه مورد مقايسه و ارزيابي قرار گرفت. نتايج: سطوح سرمي‌ ALT و AST در گروه‌هاي تحت درمان با نانوكوركومين (mg/kg 100)، كوركومين (mg/kg 100) و سيلي‌مارين (mg/kg 25) نسبت به گروه مصرف‌كننده اتانول كاهش معني داري يافت (0/05 >P ) كه بيانگر كاهش آسيب كبدي ناشي از اتانول ميباشد. علاوه بر شاخص‌هاي بيوشيميايي، يافته‌هاي هيستوپاتولوژيك نيز هم‌ارزي نانوكوركومين‌، كوركومين و سيلي‌مارين را در كنترل شاخص‌هاي سميت كبدي ناشي از اتانول پس از قطع مواجهه با اتانول و در دوران نقاهت مسموميت با الكل تأييد نمودند ليكن در اين مقايسه، نانوكوركومين تنها تركيبي بود كه توانست به طور اختصاصي باعث كاهش معني‌دار سطح LDH پس از قطع اتانول شود. نتيجه‌گيري: نانوكوركومين با كنترل افتراقي سطح‌LDH نسبت به كوركومين و سيلي‌مارين مي‌تواند قابليت‌هاي كلينيكي ويژه‌اي در كنترل آسيب‌هاي كبدي ناشي از سميت زينوبيوتيك‌ها در صورت انجام مطالعات تكميلي داشته باشد.

Background: Curcumin ameloriates liver damages but its poor absorption, rapid metabolism, and side effects at high doses may limit its clinical applications Objective: This study aimed to evaluate the protective and regenerative effects of Curcumin Nanomicells on alcohol-induced chronic liver injuries in mice. These effects were compared with Curcumin and Silymarin in the same model. Method: 42 female mice were divided to groups of normal control, alcoholic liver group, dose groups of NanoCurcumin with low (5 mg/kg), medium (50 mg/kg) and high (100 mg/kg) doses, Curcumin 100 mg/ kg and Silymarin 25 mg/kg, and monitored for 60 days. Results were analysed based on the serum levels of ALT, AST, ALP and LDH, and histopathological changes of the liver. Results: Although the levels of liver enzymes were not significantly reduced in ethanol and NanoCurcumin group, the levels of ALT, AST significantly decreased in NanoCurcumin, Curcumin and Silymarin post treatment groups. Histopathological evidence confirmed the biochemical data which suggested the qualitative potentials of NanoCucumin in reducing alcohol-induced liver injuries‌. NanoCurcumin differentially reduced the LDH level, but the same effect was not detected in other treatment groups. Conclusion: NanoCurcumin at 100 mg/kg/day can recover the chronic liver damages induced by alcohol and could reduce the LDH level, making it a possible candidate for future clinical application.